— najedź, by rozwinąć pergamin —
Droga Philippo,
wiem, że widziałyśmy się całkiem niedawno, ale czy nie każdy powód jest dobry by znów się spotkać? Będę jutro w Cardiff, bowiem mój brat urządza w swoim domu (na barce) małe przyjęcie. Szczerze mówiąc nie wiem kto tam będzie i czy w ogóle ktoś będzie, ale jeśli miałabyś ochotę pójść tam ze mną, to na pewno byłoby mi raźniej. Znasz naszą sytuację, wciąż walczę ze sobą by nim czasem nie potrząsnąć, ale przecież mężczyźni dorastają później, prawda? Wiem, że powinnam mu dać czas i przestrzeń. Tak czy inaczej... odeślij Avę lub poślij swoją sowę z odpowiedzią, a wtedy podam ci dokładny adres (tak barka ma swój adres).
Liczę na Ciebie Nimfo!
Lora
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Nimfo,
jak podobała Ci się nasza ostatnia przygoda? Ja chyba dopiero dzisiaj wracam do żywych. Wczoraj musiałam być w Aptece więc nie było szansy by odchorować naszą butelkową rozpustę. Naprawdę mam nadzieje, że czułaś się równie parszywie jak ja. Z tego co pamiętam, to ta ostatnia butelka wynikała z Twojego spragnienia. Niemiło kochana, niemiło.
Miałam trochę wyrzuty sumienia, że zostawiliśmy Cię na barce. Oczywiście to była Twoja decyzja, ale mam nadzieję, że Fred się spisał na tyle by odprowadzić Cię później do domu. Na pewno tak zrobił. Nie chcę słyszeć, że było inaczej. Nawet przechodziliśmy obok Tawerny - to prawie jakbyś była z nami.
Kiedy się spotkamy? Może tym razem odwiedzisz mnie w Edynburgu?
odpowiedz mi jak najszybciej, nie trzymaj mnie w niepewności
Lora
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Nimfo,
cieszy mnie, że ostatecznie nie okazaliśmy się kompletnym rozczarowaniem. Choć dobrze wiesz, że nie pozwoliłabym Ci się nudzić - wyrzuty sumienia pożarłyby mnie szybciej niż ta parszywa rzeczywistość. Tak już mam. Nie nazwiesz mnie nudziarą, prawda?
Jestem odrobinę zawiedziona Twoim doskonałym samopoczuciem. Koniecznie zdradź mi sekret, czy to przypadłość każdej barmanki, czy może wypracowana przez lata odporność na wszystko, co w płynie i z procentami? Oczywiście, że nie pijam często. Możliwe, że ta mieszanka zadziałała na mój organizm jak najgorsza trucizna, ale mimo to - było warto. Nie błyszczałam tak golizną od… właściwie nieważne.
Anioł, mówisz? Interesujące. Zastanawia mnie, co dokładnie uczyniło go anielskim w Twoich oczach, że zasłużył na taki przydomek. Fakt, na pierwszy rzut oka wygląda niepozornie, ale gdy naprawdę się otworzy, potrafi zaskoczyć. Czyli poznałaś teraz mojego brata od innej strony?
Być może byłaś z nami duchem, nimfo. Wierz mi, w tamtej chwili ostatnią rzeczą, o jakiej marzyłam, była kolejna kolejka. A Igor? Odprowadził mnie aż do samej Szkocji, właściwie pod próg domu. Czy to już czyni z mężczyzny dżentelmena? Mam tylko nadzieję, że nie byłam dla niego zanadto kąśliwa, ale on nie pozostawał mi dłużny więc odsuwam wszelkie wyrzuty sumienia. Przeszkody zaczęły się dopiero w Edynburgu, choć w gruncie rzeczy sami jesteśmy im winni. Było… ciekawie. Kombinował, pytasz? Doprecyzuj, moja droga.
Widzę, że jesteś głodna szczegółów, a Edynburg oferuje wiele przygód. Możemy pójść razem na miasto albo zostać u mnie i oddać się swobodnym plotkom. Wybór pozostawiam Tobie.
nie mogę się doczekać,
Lora
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Nimfo,
piracikowi, mówisz? Nie jestem pewna czy to dobre towarzystwo dla mnie. Z piratami raczej mi nie po drodze, kilku takich już w życiu spotkałam i wiesz, nie zrobili na mnie najlepszego wrażenia. Brutalni, głośni, wcale nie tak uroczy, jak się o nich opowiada. Co Ty na to, nimfo? Rzeczywiście wszyscy są tacy, czy po prostu trafiłam na niewłaściwych? Chociaż z tego, jak rozmawiałaś z Fredem, wnioskuję, że Ty masz do nich chyba większą słabość niż ja. Ciekawe, skąd to się bierze…
Czyli uważasz, że do tej pory byłam za mało ożywiona? Potrzebowałam do tego się rozebrać? (Powiedz, proszę, że nie.) Ale nie będę udawać, bawiłam się naprawdę dobrze. W końcu pozwoliłam sobie na to, by być taką, jaką czasami chcę być: dwudziestojednolatką, której wolno się wygłupiać i choć przez chwilę nie przejmować się tym całym pięknym bagienkiem codzienności. Ckliwe, wiem, ale prawdziwe.
A co do Freda - powiem Ci szczerze, jeszcze bardziej mnie to teraz intryguje. To wyzwanie, a wyzwania zawsze są warte zachodu. Poczekam na nowinki, ale z wielką niecierpliwością. Powiedz mi tylko, proszę, kiedy zostaliście sami, nie przyszło Ci do głowy, że on mógł coś… brać? Nie chcę od razu siać podejrzeń, ale im dłużej o tym myślę, tym bardziej zastanawiam się, czy oby na pewno był upojony tylko alkoholem.
Nie miał takiego obowiązku, a jednak się pofatygował. Pijacki kaprys czy zwyczajna uprzejmość - nie wiem, nie roztrząsam. Faktem jest, że dzięki temu poczułam się bezpiecznie. Choć nie ukrywam, między Wami też coś zdawało się błyszczeć. Nimfo, jeśli tylko poczujesz w żołądku ten znajomy ucisk, który niebezpiecznie przypomina zazdrość, obiecaj mi, że nie będziesz tego kryła. A szczegóły? Te zatrzymam dla siebie, przynajmniej do naszego spotkania. Niech ta niewiedza trochę Cię podgryza, przecież i tak wiem, że nie usiedzisz spokojnie, dopóki nie wyciągniesz ze mnie wszystkiego.
Nie mogę się doczekać,
Lora
— najedź, by rozwinąć pergamin —
Phillie
nie będę udawał, że nic nie wiem o tym skarbie ― Szemrany Jack ma inteligencję na poziomie taboretu z tawerny i naopowiadał o nim niestworzonych rzeczy połowie miasta. Jestem tylko ciekaw, ile czasu zajmie któremuś knypkowi, by ogołocić go w czasie snu z rzekomej fortuny ― a przy okazji poderżnąć gardło.
Ostatnio mam trochę na głowie, w domu byłem bardziej przejazdem, niż na stałe, ale zaraz osiądę się z powrotem na starych śmieciach, bez obaw. Pewnie tęskniłaś za wspólną, poranną kawką na balkonie. Na zjazd nie zamierzałem się wybierać, ostatni raz szkołę widziałem te pieprzone dziesięć lat temu i, szczerze powiedziawszy, nie wspominam tych czasów najlepiej. Wywalili mnie z niej na ostatnim roku, niedługo przed egzaminami, dasz wiarę? Przyznam jednak, że na myśl przyszła mi jedna sprawa do załatwienia, właśnie tam, w Hogwarcie, więc chyba nie sposób ci odmówić. Tańczyć nie umiem, więc nie wiem, co z tego będzie, ale może chociaż podadzą tam jakiś poncz?
Do zobaczenia
M.
