I runda (Turniej MZA) - Willow Weasley vs. Igor Karkaroff

[Mistrz Gry]

Arena Magicznych Pojedynków

Data wątku: 30 IV 1962
Uczestnicy wątku: Willow Weasley vs. Igor Karkaroff
Główny cel wątku: Turniej Pojedynków
Zaczyna: Igor Karkaroff

[Igor Karkaroff]

Rozległa kopuła obronna nie pozwoliła wytrącić mu różdżki z ręki, więc spróbował zaatakować ponownie, zajadle, w głodzie zwycięstwa, którego smakował już na krańcach ciepłych od adrenaliny palców:
― Permafrost!

HP: 294/294
punkty stylu: 20/30 [+5 za użycie trudnego zaklęcia (min. PS 70)]

1x k100 (Permafrost):

13

[Willow Weasley]

Jej zaklęcie ponownie zderzyło się z piekielnie mocną tarczą Protego Maxima. Mimowolnie pokiwała głową z uznaniem, używanie z taką wprawą magii obronnej na to zasługiwało. Zaraz jednak usłyszała inkantację, którą sama wcześniej wystosowała, na całe szczęście mogła znów skupić się na zaklęciach atakujących. Skoro przeciwnik próbował wystosować jej zaklęcie, to stwierdziła, że spróbuje odpowiedzieć w odwecie podobnym manewrem i użyje pierwszej inkantacji adwersarza.
- Electrorbis! - nie spodziewała się wiele, w końcu dziś już raz pioruny ją zawiodły.


Punkty stylu za użycie z sukcesem zaklęcia Expelliarmus:
+5 zaklęcie z min. PS70

Punkty stylu: 15/30
HP: 275/275 HP

1x k100 (Electrorbis):

60

[Willow Weasley]

Zaklęcie tym razem zatańczyło niemal natychmiast w powietrzu, skutecznie zapewniając czarownicy zwycięskie punkty stylu. Sygnał sędziego potwierdził jej domysły, na co odetchnęła z wyraźną ulgą i ruszyła w kierunku złotej linii.
- Dziękuję, to były naprawdę niesamowite Protego - wystawiła dłoń w kierunku oponenta, aby zakończyć oficjalnie oraz z szacunkiem swoją pierwszą rundę.

Punkty stylu za użycie z sukcesem zaklęcia Electrorbis:
+5 zaklęcie z min. PS70
+5 zaklęcie związane z żywiołem
+5 zaklęcie strefowe

Punkty stylu: 30/30
HP: 275/275 HP

[Igor Karkaroff]

Kula miotająca błyskawicami pojawiła się wokół jego twarzy, gotowa zaatakować bolesnym porażeniem ― nim jednak to dotknęło skóry, rozległ się sędziowski sygnał, a zewnętrzna interwencja czyjejś różdżki skutecznie się jej pozbyła.
Przegrał, tak po prostu; przegrał, i to bynajmniej nie dlatego, że odpuścił czy dał przeciwniczce fory ― po prostu była od niego skuteczniejsza. Sprytniejsza, bardziej utalentowana, albo skupiona, nie miało to większego znaczenia; z niezadowoleniem wypisanym w oczach ― choć uprzejmością zastygłą na ustach ― ukłonił się jej raz jeszcze, na koniec pozwalając sobie również na leciwy uścisk dłoni.
― I ja dziękuję. Gratulacje ― odchrząknął tylko sucho, nie siląc się ani na komplement, ani na ton zahaczający o entuzjazm, bo nie było się przecież z czego cieszyć.

ztx2