05-14-2025, 11:53
Wilkołactwo
Wilkołactwo zwane także likantropią to jedna z najbardziej przerażających i niezrozumiałych przypadłości magicznego świata. To genetyka magiczna polegająca na przemianie czarodzieja w wilkołaka podczas każdej pełni księżyca i prawdziwy ciężar, który jej nosiciele muszą dźwigać przez całe życie. Ci, których dotknęło to przekleństwo, stają się istotami na granicy dwóch światów – człowieka i dzikiej bestii. Przemiana jest nieunikniona, a walka z własną naturą staje się dokuczliwą codziennością.Geneza likantropii
Wilkołactwo nie jest cechą wrodzoną - to przekleństwo, które zostaje narzucone. Nie można urodzić się wilkołakiem, nie można nim zostać poprzez eksperymenty czy samoistną przemianę. Jest tylko jedna droga - ugryzienie przez wilkołaka podczas pełni księżyca.
Aby doszło do zakażenia, kilka warunków musi zostać spełnionych:
Wilkołak musi być w swojej bestialskiej formie, czyli przemieniony pod wpływem pełni księżyca.
Rana musi być poważna, głęboka i pozostawić bezpośredni kontakt śliny wilkołaka z krwią ofiary. Powierzchowne zadrapania nie przenoszą klątwy, ale mogą pozostawić trwałe blizny.
Zakażona osoba musi przeżyć ugryzienie – wilkołaki nie są znane z litości, a większość ataków kończy się śmiercią ofiary.
Test na zakażenie
Po ugryzieniu postać wykonuje test na zakażenie, rzucając kością k100.
Sukces (wynik powyżej 50 oczek) – postać nie zostaje wilkołakiem, ale może odczuwać skutki uboczne (np. blizny, osłabienie przez kilka dni).
Porażka (wynik poniżej 50 oczek) – postać zostaje zakażona wilkołactwem i przy najbliższej pełni przejdzie pierwszą przemianę.
Pierwsza pełnia
Podczas pierwszej przemiany ciało ulega gwałtownemu rozdarciu - mięśnie rwą się, kości łamią, a świadomość grzęźnie w gęstej mgle bólu i pierwotnych instynktów. Proces ten trwa zaledwie kilka minut, ale dla osoby doświadczającej go po raz pierwszy zdaje się trwać wieczność.Nowo przemieniony wilkołak nie posiada żadnej kontroli nad swoim ciałem - nie rozpoznaje przyjaciół ani wrogów, nie reaguje na głos bliskich, a każda istota w zasięgu wzroku staje się potencjalnym celem ataku. Instynkt przejmuje władzę, a jego najważniejszym nakazem jest polować.
Gracz nie może sterować swoją postacią – to, co wydarzy się podczas pierwszej przemiany, jest zależne od otoczenia oraz decyzji Mistrza Gry.
Postać po powrocie do ludzkiego ciała jest skrajnie osłabiona i wycieńczona. Każdy ruch sprawia ból, mięśnie odmawiają posłuszeństwa, a głowa pulsuje niczym po ciężkim urazie. W ciągu najbliższych godzin postać może mieć problem z chodzeniem, utrzymaniem koncentracji czy rzucaniem zaklęć – przez pewien czas jest praktycznie bezbronna.
UWAGA! Pierwsza pełnia to wątek do rozegrania przy udziale Mistrza Gry. Zgłoś się po niego w prywatnej wiadomości.
Zachowanie podczas kolejnych pełni
Gdy księżyc w pełni kolejny raz wznosi się nad horyzontem, wilkołactwo ponownie objawia swoje prawdziwe oblicze. Kości łamią się i wydłużają, skóra pęka, przemieniając się w szorstką sierść, pazury wyrastają z dłoni, a umysł pogrąża się w pierwotnym instynkcie. Bestia wciąż nie pamięta przyjaciół ani bliskich – widzi tylko cel i żądzę krwi. Atakuje wszystko, co znajdzie się w pobliżu.
Zapanowanie nad wilkołactwem
Wielu wilkołaków zamyka się w magicznie zabezpieczonym miejscu, dzięki czemu może uniknąć wyrządzenia krzywdy niewinnym i przypadkowym istnieniom. Nie jest jednak możliwe zahamowanie lub skrócenie przemiany.
Sytuacja społeczno-prawna wilkołaków
Rejestr Wilkołaków
W Wielkiej Brytanii funkcjonuje Rejestr Wilkołaków, prowadzony przez Ministerstwo Magii. Każda osoba dotknięta klątwą wilkołactwa jest zobowiązana do zgłoszenia swojego stanu i podania pełnych danych osobowych.
Wpisanie do rejestru oznacza:
Regularne kontrole i wywiady – sprawdzanie, czy wilkołak nie stanowi zagrożenia.
Ograniczenia zawodowe – niektóre profesje (np. nauczyciel, urzędnik państwowy, auror) są zamknięte dla wilkołaków.
Obowiązek raportowania przed pełnią – wilkołak informuje Ministerstwo o miejscu swojego pobytu podczas pełni.
Status wilkołaków w społeczeństwie
Choć wilkołaki nie są uznawane za osobną rasę czy gatunek, społeczność magiczna traktuje je inaczej niż zwykłych czarodziejów. Wiele osób boi się ich, uważając za nieprzewidywalne i niebezpieczne, nawet jeśli przez lata nie stanowili żadnego zagrożenia. Wilkołakom często odmawia się pracy w zawodach wymagających kontaktu z innymi, zwłaszcza z dziećmi. Choć nie wszyscy są wobec nich wrogo nastawieni, wilkołaki często są traktowane jako obywatele drugiej kategorii.
Konsekwencje mechaniczne
Czarodziej we wcieleniu wilkołaka zyskuje nadludzką siłę i szybkość. Jego ilość punktów życia (HP) zwiększa się dwukrotnie. Dzięki potężnej regeneracji i wytrzymałości, wilkołak może przyjąć znacznie więcej obrażeń niż w ludzkiej formie. Porusza się szybciej niż zwykły czarodziej, zarówno w walce jak i podczas ataku czy ucieczki. Każdy cios wilkołaka jest znacznie silniejszy od przeciętnego ataku człowieka. Dodatkowo wyostrzają się mu zmysły - słuch, węch i wzrok, co pozwala mu wyczuć ofiarę na dużą odległość, nawet jeśli ta próbuje się ukryć. Należy jednak pamiętać o tym, że jego działania nie podlegają woli i pozostają nieświadome.
0:000:00
