05-15-2025, 10:07
Rodziny krwi błękitnej
Abbott
Abbott
„Nie w sile, lecz w zgodzie rodzi się potęga.”
Wsparcie: Dumbledore
Promugolskie: 100 %
Promugolskie: 100 %
Rodzina Abbottów od pokoleń uchodzi za spokojny, ale głęboko zakorzeniony w czarodziejskiej społeczności ród, którego reputacja opiera się nie na ambicji czy dążeniu do władzy, lecz na prawości, lojalności i zaufaniu. Choć nie piastują wysokich stanowisk w Ministerstwie Magii, ich członkowie często są szanowanymi uzdrowicielami, nauczycielami oraz zielarzami. Abbottowie wierzą, że prawdziwa wartość życia tkwi nie w potędze, lecz w harmonii z otaczającym światem, zarówno magicznym, jak i niemagicznym.
Historia rodziny sięga średniowiecza, kiedy to Samuel Abbott, zielarz i znawca eliksirów, zasłynął z opracowania receptur uzdrawiających, które do dziś są stosowane w Szpitalu św. Munga. W tamtych czasach Abbottowie zyskali szacunek wielu czarodziejskich rodów dzięki swojej wiedzy i gotowości do pomocy potrzebującym. W ich legendach mówi się o dawnych sojuszach z druidami z magicznych obszarów Walii, co tłumaczy ich wyjątkowe umiejętności w dziedzinie zielarstwa.
Mimo że ród nigdy nie aspirował do bycia elitą czystokrwistych czarodziejów, został wpisany na listę Dwudziestki Ósemki. Abbottowie nierzadko krytykowali jednak wyniosłość innych rodów czystej krwi, wierząc, że wartość człowieka nie mierzy się urodzeniem, lecz czynem. Taki sposób myślenia zbliżał ich do rodzin takich jak Weasleyowie.
Dworek rodzinny Abbottów, ukryty na malowniczej angielskiej równinie otoczonej lasem, jest miejscem pełnym ciepła i historii. Stare ściany przesiąknięte są zapachem ziół i eliksirów, a w ich ogrodach i szklarniach rosną egzotyczne i rzadkie rośliny.To miejsce stanowi schronienie dla wszystkich – zarówno dla przyjaciół, jak i dla magicznych stworzeń, które potrzebują opieki.
Nie pragną władzy ani zaszczytów, lecz ich obecność pozostaje fundamentem czarodziejskiej społeczności.
Rodzina Abbottów utrzymuje przyjazne i neutralne stosunki z większością rodów czarodziejskich, choć ich poglądy sprawiają, że bliżej im do takich rodzin jak Weasleyowie czy Longbottomowie niż do wpływowych, konserwatywnych rodów czystej krwi. Abbottowie cenią wartość przyjaźni, współpracy i sprawiedliwości, dlatego często dystansują się od rodów o bardziej ekstremalnych poglądach na temat czystości krwi, takich jak Malfoyowie, Lestrange'owie czy Avery.
Historia rodziny sięga średniowiecza, kiedy to Samuel Abbott, zielarz i znawca eliksirów, zasłynął z opracowania receptur uzdrawiających, które do dziś są stosowane w Szpitalu św. Munga. W tamtych czasach Abbottowie zyskali szacunek wielu czarodziejskich rodów dzięki swojej wiedzy i gotowości do pomocy potrzebującym. W ich legendach mówi się o dawnych sojuszach z druidami z magicznych obszarów Walii, co tłumaczy ich wyjątkowe umiejętności w dziedzinie zielarstwa.
Mimo że ród nigdy nie aspirował do bycia elitą czystokrwistych czarodziejów, został wpisany na listę Dwudziestki Ósemki. Abbottowie nierzadko krytykowali jednak wyniosłość innych rodów czystej krwi, wierząc, że wartość człowieka nie mierzy się urodzeniem, lecz czynem. Taki sposób myślenia zbliżał ich do rodzin takich jak Weasleyowie.
Dworek rodzinny Abbottów, ukryty na malowniczej angielskiej równinie otoczonej lasem, jest miejscem pełnym ciepła i historii. Stare ściany przesiąknięte są zapachem ziół i eliksirów, a w ich ogrodach i szklarniach rosną egzotyczne i rzadkie rośliny.To miejsce stanowi schronienie dla wszystkich – zarówno dla przyjaciół, jak i dla magicznych stworzeń, które potrzebują opieki.
Nie pragną władzy ani zaszczytów, lecz ich obecność pozostaje fundamentem czarodziejskiej społeczności.
Rodzina Abbottów utrzymuje przyjazne i neutralne stosunki z większością rodów czarodziejskich, choć ich poglądy sprawiają, że bliżej im do takich rodzin jak Weasleyowie czy Longbottomowie niż do wpływowych, konserwatywnych rodów czystej krwi. Abbottowie cenią wartość przyjaźni, współpracy i sprawiedliwości, dlatego często dystansują się od rodów o bardziej ekstremalnych poglądach na temat czystości krwi, takich jak Malfoyowie, Lestrange'owie czy Avery.
Głowa rodu: Cedric Abbott
Cedric Abbott jest dojrzałym czarodziejem, znanym w czarodziejskiej społeczności ze swojej skromności i oddania pracy na rzecz innych. Prowadzi duże gospodarstwo zielarskie na angielskiej wsi, gdzie hoduje rzadkie i cenne rośliny lecznicze dostarczane m.in. do Szpitala św. Munga. Cedric nie angażuje się w polityczne spory dotyczące czystości krwi, ale otwarcie mówi o równości czarodziejów i mugoli i apeluje o pomoc słabszym, co sprawia, że bywa lekceważony przez bardziej konserwatywne rody.
Cedric Abbott jest dojrzałym czarodziejem, znanym w czarodziejskiej społeczności ze swojej skromności i oddania pracy na rzecz innych. Prowadzi duże gospodarstwo zielarskie na angielskiej wsi, gdzie hoduje rzadkie i cenne rośliny lecznicze dostarczane m.in. do Szpitala św. Munga. Cedric nie angażuje się w polityczne spory dotyczące czystości krwi, ale otwarcie mówi o równości czarodziejów i mugoli i apeluje o pomoc słabszym, co sprawia, że bywa lekceważony przez bardziej konserwatywne rody.
Avery
Avery
„Nie boimy się cieni - sami nimi jesteśmy.”
Wsparcie: Voldemort
Antymugolskie: 100 %
Antymugolskie: 100 %
Rodzina Averych od stuleci uchodzi za jeden z bardziej wpływowych i niebezpiecznych rodów czarodziejów czystej krwi. Znani są ze swych skrajnych poglądów na temat czystości krwi, krążą również pogłoski o ich powiązaniach z czarną magią. Avery to nazwisko, które budzi respekt i niepokój. Przez pokolenia ród ten zajmował się zakazanymi dziedzinami magii – ich zainteresowania obejmowały m.in. czarną magię, legilimencję oraz klątwy, z których wiele było przez nich opracowywanych i testowanych na mugolach oraz czarodziejach półkrwi.
Pierwsze wzmianki o Averych pochodzą z czasów średniowiecznych, gdy Edgar Avery – wpływowy czarodziej i doradca na dworze jednego z angielskich królów – potajemnie używał magii do manipulowania polityką dworu, kierując decyzje królestwa w stronę izolacji wobec mugoli. Legenda głosi, że to właśnie on zainicjował kilka tajemniczych "plag" wśród mugoli, które miały na celu zastraszenie ich i odcięcie od kontaktu z czarodziejami.
Od tego czasu Avery stali się zagorzałymi wyznawcami idei wyższości czystej krwi. Uważali, że mugole są zagrożeniem dla świata magicznego i należy trzymać ich na dystans. Ród konsekwentnie opowiadał się przeciwko wszelkim próbom zbliżenia obu światów, czego kulminacją była ich bezwarunkowa lojalność wobec Salazara Slytherina oraz jego dziedzictwa.
Avery uchodzą za ludzi ambitnych, bezwzględnych i manipulacyjnych. Często pełnią rolę wysoko postawionych urzędników w Ministerstwie Magii, gdzie w ukryciu sabotują wszelkie działania na rzecz równości w społeczności magicznej. Znani są również z działalności w magicznym sądownictwie, gdzie nierzadko wykorzystują swoje wpływy. Niektórzy są biegłymi alchemikami i zaklinaczami, specjalizując się w tworzeniu przeklętych artefaktów.
Avery utrzymują bliskie kontakty z równie wpływowymi rodami, takimi jak Blackowie, Lestrange'owie i Malfoyowie, choć między nimi często dochodzi do rywalizacji o wpływy. Traktują rodziny, które sprzeciwiają się ideologii czystości krwi, jak Weasleyów czy Longbottomów, z pogardą, uznając je za zdrajców swojego dziedzictwa.
Pierwsze wzmianki o Averych pochodzą z czasów średniowiecznych, gdy Edgar Avery – wpływowy czarodziej i doradca na dworze jednego z angielskich królów – potajemnie używał magii do manipulowania polityką dworu, kierując decyzje królestwa w stronę izolacji wobec mugoli. Legenda głosi, że to właśnie on zainicjował kilka tajemniczych "plag" wśród mugoli, które miały na celu zastraszenie ich i odcięcie od kontaktu z czarodziejami.
Od tego czasu Avery stali się zagorzałymi wyznawcami idei wyższości czystej krwi. Uważali, że mugole są zagrożeniem dla świata magicznego i należy trzymać ich na dystans. Ród konsekwentnie opowiadał się przeciwko wszelkim próbom zbliżenia obu światów, czego kulminacją była ich bezwarunkowa lojalność wobec Salazara Slytherina oraz jego dziedzictwa.
Avery uchodzą za ludzi ambitnych, bezwzględnych i manipulacyjnych. Często pełnią rolę wysoko postawionych urzędników w Ministerstwie Magii, gdzie w ukryciu sabotują wszelkie działania na rzecz równości w społeczności magicznej. Znani są również z działalności w magicznym sądownictwie, gdzie nierzadko wykorzystują swoje wpływy. Niektórzy są biegłymi alchemikami i zaklinaczami, specjalizując się w tworzeniu przeklętych artefaktów.
Avery utrzymują bliskie kontakty z równie wpływowymi rodami, takimi jak Blackowie, Lestrange'owie i Malfoyowie, choć między nimi często dochodzi do rywalizacji o wpływy. Traktują rodziny, które sprzeciwiają się ideologii czystości krwi, jak Weasleyów czy Longbottomów, z pogardą, uznając je za zdrajców swojego dziedzictwa.
Głowa rodu: Alaric Avery
Alaric Avery to dostojny i wpływowy czarodziej, który nieustannie pracuje nad wzmocnieniem pozycji swojego rodu. To mężczyzna o lodowatym spojrzeniu i przenikliwym umyśle, o którym szepcze się, że jest wytrawnym manipulatorem i intrygantem. Choć na pozór zachowuje neutralność w kwestiach politycznych, w rzeczywistości działa z ukrycia, sprzyjając czarodziejom dążącym do utrzymania dominacji rodów czystej krwi. Alaric ceni tradycję i wymaga absolutnego posłuszeństwa od swoich krewnych. Utrzymuje bliskie relacje z takimi rodami jak Malfoyowie i Rosierowie, starając się wyeliminować wszelkie próby reformatorskie w Ministerstwie Magii. Jego autorytet opiera się na strachu i wyrachowanej skuteczności w realizacji celów rodu.
Alaric Avery to dostojny i wpływowy czarodziej, który nieustannie pracuje nad wzmocnieniem pozycji swojego rodu. To mężczyzna o lodowatym spojrzeniu i przenikliwym umyśle, o którym szepcze się, że jest wytrawnym manipulatorem i intrygantem. Choć na pozór zachowuje neutralność w kwestiach politycznych, w rzeczywistości działa z ukrycia, sprzyjając czarodziejom dążącym do utrzymania dominacji rodów czystej krwi. Alaric ceni tradycję i wymaga absolutnego posłuszeństwa od swoich krewnych. Utrzymuje bliskie relacje z takimi rodami jak Malfoyowie i Rosierowie, starając się wyeliminować wszelkie próby reformatorskie w Ministerstwie Magii. Jego autorytet opiera się na strachu i wyrachowanej skuteczności w realizacji celów rodu.
Black
Black
„Toujours pur”
Wsparcie: Voldemort
Antymugolskie: 100 %
Antymugolskie: 100 %
Starożytny ród Black to jeden z najstarszych i najbardziej wpływowych rodów czarodziejów czystej krwi. Przez stulecia byli jednymi z najważniejszych orędowników ideologii czystości krwi, głęboko przekonani o swojej wyższości nad innymi czarodziejami, szczególnie tymi, którzy mieli mugolskie pochodzenie. Ich motto "Toujours pur" (Zawsze czysty) doskonale oddaje przekonania rodziny o wyższości czarodziejów nad mugolami. Rodzina, która przez wieki strzegła czystości swojej krwi, unikając małżeństw z mugolami i półkrwi.
Historia rodu Blacków sięga czasów starożytnych. Rodzina była zaangażowana magiczną politykę, a wielu jej członków odgrywało kluczowe role w kształtowaniu magicznego społeczeństwa. Blackowie zawsze wierzyli w zachowanie tradycji i izolacji od mugolskiego świata, co wiązało się z ich rosnącą wrogością wobec wszelkich prób otwarcia społeczności magicznej na świat mugolski.
Obecnie rodzina Blacków uchodzi za jeden z filarów "Świętej Dwudziestki Ósemki". Czarodzieje z tego rodu od zawsze brali udział w tajnych obradach, których celem była obrona czystości krwi przed „mugolską degeneracją”.
Blackowie utrzymywali bliskie sojusze z innymi rodami czystej krwi, szczególnie z rodzinami Malfoy, Lestrange, Avery i Rosier. Małżeństwa między tymi rodami miały na celu wzmocnienie ich pozycji i zabezpieczenie "czystości" krwi. Jednocześnie rodzina miała napięte relacje z rodami, które sprzeciwiały się ideologii czystości krwi, jak Weasleyowie, Abbottowie czy Longbottomowie. Blackowie traktowali te rody z pogardą, uznając je za zdrajców czarodziejskiej tradycji.
Blackowie to ród niezwykle dumny, ambitny i konserwatywny. W ich tradycjach dominowały zasady honoru, zachowania czystości krwi oraz podtrzymywania dziedzictwa przodków. Wielu z nich posiadało wyjątkowe umiejętności magiczne, często związane z czarną magią. Ich członkowie byli mistrzami zaklęć ochronnych i ofensywnych, a także biegłymi legilimentami oraz oklumentami.
Historia rodu Blacków sięga czasów starożytnych. Rodzina była zaangażowana magiczną politykę, a wielu jej członków odgrywało kluczowe role w kształtowaniu magicznego społeczeństwa. Blackowie zawsze wierzyli w zachowanie tradycji i izolacji od mugolskiego świata, co wiązało się z ich rosnącą wrogością wobec wszelkich prób otwarcia społeczności magicznej na świat mugolski.
Obecnie rodzina Blacków uchodzi za jeden z filarów "Świętej Dwudziestki Ósemki". Czarodzieje z tego rodu od zawsze brali udział w tajnych obradach, których celem była obrona czystości krwi przed „mugolską degeneracją”.
Blackowie utrzymywali bliskie sojusze z innymi rodami czystej krwi, szczególnie z rodzinami Malfoy, Lestrange, Avery i Rosier. Małżeństwa między tymi rodami miały na celu wzmocnienie ich pozycji i zabezpieczenie "czystości" krwi. Jednocześnie rodzina miała napięte relacje z rodami, które sprzeciwiały się ideologii czystości krwi, jak Weasleyowie, Abbottowie czy Longbottomowie. Blackowie traktowali te rody z pogardą, uznając je za zdrajców czarodziejskiej tradycji.
Blackowie to ród niezwykle dumny, ambitny i konserwatywny. W ich tradycjach dominowały zasady honoru, zachowania czystości krwi oraz podtrzymywania dziedzictwa przodków. Wielu z nich posiadało wyjątkowe umiejętności magiczne, często związane z czarną magią. Ich członkowie byli mistrzami zaklęć ochronnych i ofensywnych, a także biegłymi legilimentami oraz oklumentami.
Głowa rodu: Pollux Black
Pollux Black stoi na czele potężnego rodu Blacków. Jest zawziętym orędownikiem ideologii czystości krwi i aktywnie wspiera konserwatywną politykę wewnątrz Ministerstwa Magii. Pollux uchodzi za człowieka wyniosłego i niezwykle chłodnego w obyciu, a jego obecność budzi respekt, a i nierzadko lęk. Odpowiada za aranżowanie korzystnych małżeństw członków swojej rodziny, wierząc, że jest to kluczowe dla zachowania tradycji oraz siły rodu. Utrzymuje bliskie relacje z rodzinami Lestrange, Malfoy i Rosier, a wszelkie próby sprzeciwu wobec swoich decyzji karze surowością.
Pollux Black stoi na czele potężnego rodu Blacków. Jest zawziętym orędownikiem ideologii czystości krwi i aktywnie wspiera konserwatywną politykę wewnątrz Ministerstwa Magii. Pollux uchodzi za człowieka wyniosłego i niezwykle chłodnego w obyciu, a jego obecność budzi respekt, a i nierzadko lęk. Odpowiada za aranżowanie korzystnych małżeństw członków swojej rodziny, wierząc, że jest to kluczowe dla zachowania tradycji oraz siły rodu. Utrzymuje bliskie relacje z rodzinami Lestrange, Malfoy i Rosier, a wszelkie próby sprzeciwu wobec swoich decyzji karze surowością.
Bulstrode
Bulstrode
„Szpony chowamy. Nie z lęku - z wyrachowania.”
Wsparcie: nieokreślone
Antymugolskie: 100 %
Antymugolskie: 100 %
Ród Bulstrode od wieków słynie z bliskiej więzi z mniej znanymi, ale niezwykle cennymi i trudnymi do ujarzmienia magicznymi stworzeniami, takimi jak chimery, mantykory, żmijoptaki i leleki wróżebniki. To oni jako pierwsi na Wyspach Brytyjskich założyli rezerwaty dla tych tajemniczych stworzeń, dbając o ich populację, a jednocześnie chroniąc społeczność czarodziejów przed niebezpieczeństwami wynikającymi z kontaktu z tymi istotami. Ród zbudował swoją potęgę na handlu składnikami pozyskiwanymi ze stworzeń, takimi jak pióra czy jad.
Bulstrode’owie nie tylko hodują i badają te stworzenia, ale również są uważani za najlepszych behawiorystów i specjalistów w zakresie ich tresury. Ich posiadłość otoczona jest licznymi zabezpieczeniami, które mają na celu ochronę zarówno mieszkańców rezerwatu, jak i ciekawskich czarodziejów przed skutkami ataków tych niebezpiecznych stworzeń. Rodzina wierzy, że posiadanie tej wiedzy zapewnia im przewagę nad innymi rodami.
W XV wieku Rowena Bulstrode, słynna magizoolożka, uratowała całą kolonię wymierających żmijoptaków, tworząc dla nich pierwszy rezerwat na terenie dzisiejszej posiadłości rodu. Było to wydarzenie, które zapewniło rodzinie szacunek w środowisku czarodziejów specjalizujących się w opiece nad magicznymi stworzeniami. Od tego czasu Bulstrode’owie pilnują, aby wiedza o tych stworzeniach pozostała tajemnicą rodu, przekazywaną jedynie wybranym członkom rodziny.
Ród Bulstrode, choć nie jest tak pompatyczny jak Blackowie czy Malfoyowie, od pokoleń stanowi jedną z najbardziej przebiegłych i wpływowych rodzin czystej krwi w kulisach czarodziejskiej polityki. Ich siła nie wynika z otwartej potęgi ani pokazów bogactwa, lecz z umiejętności manipulacji, szantażu i zawierania strategicznych sojuszy. Mają ogromny talent do knucia intryg i prowadzenia politycznych rozgrywek, które wpływają na relacje innych rodzin oraz w zdobywaniu informacji jakie mogą wykorzystać na swoją korzyść.
Wierzą, że prawdziwą władzę zdobywa się w cieniu, a ci, którzy błyszczą na pierwszym planie, są jedynie pionkami w większej grze. W polityce są mistrzami intrygi – podtrzymują pozory neutralności, często pomagając jednej ze stron konfliktu tylko po to, by później wykorzystać dług wdzięczności.
Bulstrode’owie utrzymują dobre relacje z konserwatywnymi rodami czystej krwi, takimi jak Black, Malfoy, Avery, Rosier czy Lestrange, którym zależy na ich zasobach i zdolności do dostarczania rzadkich składników pochodzących od magicznych stworzeń. Współpraca z tymi rodzinami opiera się na wzajemnym zrozumieniu i korzyściach wynikających z handlu oraz wspólnych interesów. Natomiast ich stosunki są napięte z bardziej liberalnymi rodzinami, jak Weasley, Longbottom, a także niektórymi członkami rodu Prewett, którzy otwarcie sprzeciwiają się wykorzystywaniu i handlem magicznymi stworzeniami. Rodziny te postrzegają Bulstrode’ów jako bezwzględnych handlarzy, którzy ignorują prawa magicznych istot, co prowadzi do ideologicznych konfliktów.
Bulstrode’owie nie tylko hodują i badają te stworzenia, ale również są uważani za najlepszych behawiorystów i specjalistów w zakresie ich tresury. Ich posiadłość otoczona jest licznymi zabezpieczeniami, które mają na celu ochronę zarówno mieszkańców rezerwatu, jak i ciekawskich czarodziejów przed skutkami ataków tych niebezpiecznych stworzeń. Rodzina wierzy, że posiadanie tej wiedzy zapewnia im przewagę nad innymi rodami.
W XV wieku Rowena Bulstrode, słynna magizoolożka, uratowała całą kolonię wymierających żmijoptaków, tworząc dla nich pierwszy rezerwat na terenie dzisiejszej posiadłości rodu. Było to wydarzenie, które zapewniło rodzinie szacunek w środowisku czarodziejów specjalizujących się w opiece nad magicznymi stworzeniami. Od tego czasu Bulstrode’owie pilnują, aby wiedza o tych stworzeniach pozostała tajemnicą rodu, przekazywaną jedynie wybranym członkom rodziny.
Ród Bulstrode, choć nie jest tak pompatyczny jak Blackowie czy Malfoyowie, od pokoleń stanowi jedną z najbardziej przebiegłych i wpływowych rodzin czystej krwi w kulisach czarodziejskiej polityki. Ich siła nie wynika z otwartej potęgi ani pokazów bogactwa, lecz z umiejętności manipulacji, szantażu i zawierania strategicznych sojuszy. Mają ogromny talent do knucia intryg i prowadzenia politycznych rozgrywek, które wpływają na relacje innych rodzin oraz w zdobywaniu informacji jakie mogą wykorzystać na swoją korzyść.
Wierzą, że prawdziwą władzę zdobywa się w cieniu, a ci, którzy błyszczą na pierwszym planie, są jedynie pionkami w większej grze. W polityce są mistrzami intrygi – podtrzymują pozory neutralności, często pomagając jednej ze stron konfliktu tylko po to, by później wykorzystać dług wdzięczności.
Bulstrode’owie utrzymują dobre relacje z konserwatywnymi rodami czystej krwi, takimi jak Black, Malfoy, Avery, Rosier czy Lestrange, którym zależy na ich zasobach i zdolności do dostarczania rzadkich składników pochodzących od magicznych stworzeń. Współpraca z tymi rodzinami opiera się na wzajemnym zrozumieniu i korzyściach wynikających z handlu oraz wspólnych interesów. Natomiast ich stosunki są napięte z bardziej liberalnymi rodzinami, jak Weasley, Longbottom, a także niektórymi członkami rodu Prewett, którzy otwarcie sprzeciwiają się wykorzystywaniu i handlem magicznymi stworzeniami. Rodziny te postrzegają Bulstrode’ów jako bezwzględnych handlarzy, którzy ignorują prawa magicznych istot, co prowadzi do ideologicznych konfliktów.
Głowa rodu: Octavian Bulstrode
Octavian Bulstrode to wybitny magizoolog i bezwzględny strateg, który doskonale łączy wiedzę o magicznych stworzeniach z talentem do manipulacji i polityki. Zarządza rozległą siecią rezerwatów, kontrolując dostęp do rzadkich składników magicznych, na których opiera się potęga jego rodu. Oficjalnie pozostaje w cieniu polityki, ale w rzeczywistości dyskretnie wpływa na decyzje innych rodów, oferując swoje usługi w zamian za długoterminowe korzyści. Jest mistrzem subtelnej presji i manipulacji – potrafi wzbudzać respekt i zależność u sojuszników, dbając o to, by Bulstrode’owie zawsze pozostawali kluczowym graczem w magicznym świecie.
Octavian Bulstrode to wybitny magizoolog i bezwzględny strateg, który doskonale łączy wiedzę o magicznych stworzeniach z talentem do manipulacji i polityki. Zarządza rozległą siecią rezerwatów, kontrolując dostęp do rzadkich składników magicznych, na których opiera się potęga jego rodu. Oficjalnie pozostaje w cieniu polityki, ale w rzeczywistości dyskretnie wpływa na decyzje innych rodów, oferując swoje usługi w zamian za długoterminowe korzyści. Jest mistrzem subtelnej presji i manipulacji – potrafi wzbudzać respekt i zależność u sojuszników, dbając o to, by Bulstrode’owie zawsze pozostawali kluczowym graczem w magicznym świecie.
Burke
Burke
„Każdy sekret ma cenę”
Wsparcie: nieokreślone
Antymugolskie: 80 %
Antymugolskie: 80 %
Ród Burke jest jednym z najbardziej tajemniczych i przebiegłych rodów czystej krwi, znanym z handlu rzadkimi i często niebezpiecznymi artefaktami magicznymi. Burke’owie są współzałożycielami sklepu Borgin & Burkes na Nokturnie, który od pokoleń jest centrum handlu czarnomagicznymi przedmiotami oraz miejscem, gdzie czarodzieje mogą pozbyć się problematycznych lub zaklętych artefaktów. Rodzina nigdy nie stroniła od moralnie wątpliwych interesów – ich celem jest kontrolowanie rynku rzadkich magicznych przedmiotów oraz gromadzenie potężnych artefaktów dla własnych korzyści.
Burke’owie są pragmatyczni i bezwzględni, ale unikają otwartego konfliktu. Wolą działać za kulisami, manipulując zarówno klientami sklepu, jak i swoimi rywalami. Dzięki swoim wpływom w świecie handlu często posiadają informacje, które mogą wykorzystać do szantażu lub wywierania presji na innych. Są specjalistami w identyfikacji magicznych przedmiotów, zwłaszcza tych, które noszą klątwy lub mają mroczną historię.
Początki profesji rodu Burke sięgają XVI wieku, kiedy to Edmund Burke, potężny czarownik, skupił wokół siebie sieć sekretnych handlarzy magicznymi artefaktami, skoncentrowanych głównie na pozyskiwaniu i sprzedaży zaklętych przedmiotów. Współpraca z rodziną Borginów pozwoliła na otwarcie sklepu, który stał się jednym z najważniejszych punktów na mapie czarodziejskiego podziemia.
Ród nie angażuje się otwarcie w politykę, ale poprzez handel i posiadane informacje ma wpływ na wielu przedstawicieli innych rodów czystej krwi. Burke’owie są również znani z tego, że gromadzą potężne artefakty w swojej posiadłości, która jest jednym z najlepiej chronionych miejsc w Wielkiej Brytanii. W rodzinie panuje zasada absolutnej dyskrecji – członkowie rodu nigdy nie ujawniają, co wiedzą ani jakie przedmioty posiadają.
Burke’owie utrzymują dobre relacje z rodami czystej krwi, które cenią sobie dostęp do rzadkich i potężnych przedmiotów, takimi jak Black, Lestrange, Rosier i Malfoy. Relacje te opierają się głównie na wzajemnych interesach i handlu. Rodzina ma chłodne i napięte stosunki z bardziej honorowymi i pryncypialnymi rodami, takimi jak Weasley, Longbottom i niektórzy członkowie Prewettów, którzy uważają handel zaklętymi artefaktami za nieetyczny i niebezpieczny.
Burke’owie są pragmatyczni i bezwzględni, ale unikają otwartego konfliktu. Wolą działać za kulisami, manipulując zarówno klientami sklepu, jak i swoimi rywalami. Dzięki swoim wpływom w świecie handlu często posiadają informacje, które mogą wykorzystać do szantażu lub wywierania presji na innych. Są specjalistami w identyfikacji magicznych przedmiotów, zwłaszcza tych, które noszą klątwy lub mają mroczną historię.
Początki profesji rodu Burke sięgają XVI wieku, kiedy to Edmund Burke, potężny czarownik, skupił wokół siebie sieć sekretnych handlarzy magicznymi artefaktami, skoncentrowanych głównie na pozyskiwaniu i sprzedaży zaklętych przedmiotów. Współpraca z rodziną Borginów pozwoliła na otwarcie sklepu, który stał się jednym z najważniejszych punktów na mapie czarodziejskiego podziemia.
Ród nie angażuje się otwarcie w politykę, ale poprzez handel i posiadane informacje ma wpływ na wielu przedstawicieli innych rodów czystej krwi. Burke’owie są również znani z tego, że gromadzą potężne artefakty w swojej posiadłości, która jest jednym z najlepiej chronionych miejsc w Wielkiej Brytanii. W rodzinie panuje zasada absolutnej dyskrecji – członkowie rodu nigdy nie ujawniają, co wiedzą ani jakie przedmioty posiadają.
Burke’owie utrzymują dobre relacje z rodami czystej krwi, które cenią sobie dostęp do rzadkich i potężnych przedmiotów, takimi jak Black, Lestrange, Rosier i Malfoy. Relacje te opierają się głównie na wzajemnych interesach i handlu. Rodzina ma chłodne i napięte stosunki z bardziej honorowymi i pryncypialnymi rodami, takimi jak Weasley, Longbottom i niektórzy członkowie Prewettów, którzy uważają handel zaklętymi artefaktami za nieetyczny i niebezpieczny.
Głowa rodu: Silvanus Burke
Silvanus Burke to przebiegły i wyrachowany czarodziej, który od kilkunastu lat stoi na czele rodu. Jest znanym ekspertem od zaklętych przedmiotów i często osobiście nadzoruje interesy w sklepie Borgin & Burkes. Silvanus jest niezwykle cierpliwy i dba o każdy detal przeprowadzanych w rodzinnym przybytku transakcji, zawsze szukając sposobów na zabezpieczenie interesów rodu. Potrafi zyskać zaufanie klientów, jednocześnie zbierając na nich kompromitujące informacje, które może później wykorzystać do manipulacji. Burke nie angażuje się otwarcie w konflikty, ale zna wiele sekretów czarodziejskiego podziemia. Dzięki swojej wiedzy i wpływom ma nieformalną władzę nad wieloma rodami oraz osobami uzależnionymi od jego usług. W rodzinie jest autorytetem, znanym z chłodnej kalkulacji i absolutnej lojalności wobec dziedzictwa rodu.
Silvanus Burke to przebiegły i wyrachowany czarodziej, który od kilkunastu lat stoi na czele rodu. Jest znanym ekspertem od zaklętych przedmiotów i często osobiście nadzoruje interesy w sklepie Borgin & Burkes. Silvanus jest niezwykle cierpliwy i dba o każdy detal przeprowadzanych w rodzinnym przybytku transakcji, zawsze szukając sposobów na zabezpieczenie interesów rodu. Potrafi zyskać zaufanie klientów, jednocześnie zbierając na nich kompromitujące informacje, które może później wykorzystać do manipulacji. Burke nie angażuje się otwarcie w konflikty, ale zna wiele sekretów czarodziejskiego podziemia. Dzięki swojej wiedzy i wpływom ma nieformalną władzę nad wieloma rodami oraz osobami uzależnionymi od jego usług. W rodzinie jest autorytetem, znanym z chłodnej kalkulacji i absolutnej lojalności wobec dziedzictwa rodu.
Carrow
Carrow
„Strach jest korzeniem władzy”
Wsparcie: Grindelwald
Antymugolskie: 100 %
Antymugolskie: 100 %
Ród Carrow to jedna z rodzin, wpisanych na listę Świętej Dwudziestki Ósemki, o których krąży najwięcej plotek o ich brutalności i bezwzględności. Słyną ze skrajności swych poglądów na temat wyższości czarodziejów nad mugolami, Carrowowie od pokoleń specjalizują się w czarnej magii, krążą legendy o przekazywanych technikach tortur z pokolenia na pokolenie, w wiekach średnich bowiem nierzadko się do nich uciekali i wcale tego nie ukrywali. Ich członkowie są często bezwzględni i fanatyczni, przekonani o tym, że tylko przez strach i przemoc można utrzymać porządek w świecie czarodziejów.
Rodzina Carrow jest od dawna związana z mrocznymi kręgami politycznymi. W czarodziejskim podziemiu mówi się, że Carrowowie prowadzą nieoficjalne eksperymenty na mugolach i magicznych stworzeniach, wykorzystując je do doskonalenia zaklęć. Są niebezpiecznymi przeciwnikami, bo uważają, że cel uświęca środki. W chwili obecnej oficjalnie utrzymują, że nie posuwają się do nielegalnych praktyk, a wszystkie ich czyny są zgodne z literą prawa, które powinno być surowe – i do tego dążą.
W XVII wieku Thaddeus Carrow, znany z tortur i brutalnego egzekwowania zasad czarodziejskiej społeczności, stał się postrachem zarówno wśród czarodziejów, jak i mugoli. Carrowowie byli też znani z udziału w procesach czarownic w Salem, gdzie pomagali maskować prawdziwe działania czarodziejskiego świata, zrzucając winę na mugolskie kobiety.
Część członków rodu zajmuje wysokie stanowiska w Ministerstwie Magii, głównie w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Niektórzy członkowie rodziny to szanowani przedstawiciele Wizengamotu.
Carrowowie utrzymują bliskie relacje z równie mrocznymi rodami czystej krwi, jak Lestrange, Avery, Rosier i częściowo Black. Rody te cenią brutalną skuteczność Carrowów oraz ich zdolność do zastraszania przeciwników. Rodzina jest otwarcie wroga wobec rodów takich jak Weasley, Longbottom czy Prewett, które sprzeciwiają się używaniu czarnej magii i polityce strachu. Carrowowie uważają je za słabe i naiwnie wierzące w sprawiedliwość oraz współpracę z mugolami.
Rodzina Carrow jest od dawna związana z mrocznymi kręgami politycznymi. W czarodziejskim podziemiu mówi się, że Carrowowie prowadzą nieoficjalne eksperymenty na mugolach i magicznych stworzeniach, wykorzystując je do doskonalenia zaklęć. Są niebezpiecznymi przeciwnikami, bo uważają, że cel uświęca środki. W chwili obecnej oficjalnie utrzymują, że nie posuwają się do nielegalnych praktyk, a wszystkie ich czyny są zgodne z literą prawa, które powinno być surowe – i do tego dążą.
W XVII wieku Thaddeus Carrow, znany z tortur i brutalnego egzekwowania zasad czarodziejskiej społeczności, stał się postrachem zarówno wśród czarodziejów, jak i mugoli. Carrowowie byli też znani z udziału w procesach czarownic w Salem, gdzie pomagali maskować prawdziwe działania czarodziejskiego świata, zrzucając winę na mugolskie kobiety.
Część członków rodu zajmuje wysokie stanowiska w Ministerstwie Magii, głównie w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Niektórzy członkowie rodziny to szanowani przedstawiciele Wizengamotu.
Carrowowie utrzymują bliskie relacje z równie mrocznymi rodami czystej krwi, jak Lestrange, Avery, Rosier i częściowo Black. Rody te cenią brutalną skuteczność Carrowów oraz ich zdolność do zastraszania przeciwników. Rodzina jest otwarcie wroga wobec rodów takich jak Weasley, Longbottom czy Prewett, które sprzeciwiają się używaniu czarnej magii i polityce strachu. Carrowowie uważają je za słabe i naiwnie wierzące w sprawiedliwość oraz współpracę z mugolami.
Głowa rodu: Cassian Carrow
Cassian Carrow to bezwzględny przywódca rodu, człowiek prawdziwie zimnej krwi, który cieszy się opinią jednego z najniebezpieczniejszych czarodziejów. Jest mistrzem oklumencji i specjalistą od klątw, znanym z tego, że nigdy nie przebacza swoim wrogom. Jego celem jest zapewnienie rodzinie pozycji dominującej w świecie czarodziejów. Cassian trzyma swoje dzieci i krewnych w żelaznej dyscyplinie, ucząc ich, że tylko strach i siła mogą zapewnić władzę. Jego strategia polega na zastraszaniu rywali i kontrolowaniu sojuszników poprzez długi wdzięczności lub groźby.
Cassian Carrow to bezwzględny przywódca rodu, człowiek prawdziwie zimnej krwi, który cieszy się opinią jednego z najniebezpieczniejszych czarodziejów. Jest mistrzem oklumencji i specjalistą od klątw, znanym z tego, że nigdy nie przebacza swoim wrogom. Jego celem jest zapewnienie rodzinie pozycji dominującej w świecie czarodziejów. Cassian trzyma swoje dzieci i krewnych w żelaznej dyscyplinie, ucząc ich, że tylko strach i siła mogą zapewnić władzę. Jego strategia polega na zastraszaniu rywali i kontrolowaniu sojuszników poprzez długi wdzięczności lub groźby.
Crouch
Crouch
„Władza przemija. Prawo zostaje.”
Wsparcie: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Ród Crouch to stary, dumny ród czarodziejów czystej krwi, znany z wieloletniej tradycji służby w Ministerstwie Magii. W przeciwieństwie do bardziej mrocznych rodów, takich jak Carrowowie czy Lestrange'owie, Crouchowie stawiali na autorytet prawa, porządku i prestiżu wynikającego z zajmowania wysokich stanowisk. Jednak pod tą fasadą prawości często kryła się surowość, ambicja i niezdolność do tolerowania sprzeciwu. Crouchowie wierzą, że ich obowiązkiem jest kształtowanie i nadzorowanie porządku magicznego świata, niekiedy nawet kosztem własnej rodziny.
Słyną z pragmatyzmu i bezwzględności w realizacji swoich celów. Choć otwarcie nie popierają czarnej magii, wielu członków rodu nie waha się przed stosowaniem radykalnych metod, jeśli służą one większemu dobru – a raczej ich wizji tego dobra.
Historia rodu Crouch sięga co najmniej XVII wieku, gdy Nicholas Crouch został jednym z głównych architektów ówczesnego systemu prawnego Ministerstwa Magii. Był znany z surowości i egzekwowania prawa bez względu na okoliczności, co zapoczątkowało tradycję pełnienia przez członków rodziny kluczowych funkcji w organach władzy magicznej. W XIX wieku Crouchowie mieli istotny wpływ na kształtowanie Kodeksu Tajności Czarodziejów.
Ród Crouch jest jednym z najbardziej szanowanych rodów w Ministerstwie Magii. Wielu jego członków zajmuje wysokie stanowiska w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów oraz w Komisji ds. Kontroli Magicznych Istot. Rodzina postrzega Ministerstwo jako narzędzie do utrzymywania swojej pozycji i wpływów, jednak w przeciwieństwie do innych konserwatywnych rodów stara się zachowywać pozory neutralności i legalizmu. Niektórzy członkowie rodu, zwłaszcza młodsze pokolenie, są coraz bardziej sfrustrowani obsesją na punkcie porządku i kontroli, co prowadzi do wewnętrznych napięć w rodzinie. Crouchowie dbają jednak o to, by ich problemy pozostawały w cieniu, chroniąc reputację nieskazitelnych urzędników.
Crouchowie mają dobre relacje z rodami, które cenią władzę i porządek, takimi jak Malfoy, Rosier i częściowo Black, choć nie popierają otwarcie ich radykalnych ideologii czystości krwi. Współpraca opiera się głównie na interesach związanych z kontrolą prawną i utrzymywaniem wpływów w Ministerstwie. Ród ma chłodne relacje z rodzinami, które kwestionują władzę Ministerstwa lub są bardziej postępowo nastawione, jak Weasley, Prewett czy Longbottom, uważając ich za naiwnych reformatorów. Z kolei rodziny o bardzo skrajnych poglądach, jak Carrow czy Lestrange, postrzegają Crouchów jako przeszkodę na drodze do swoich celów, mimo że potrafią z nimi współpracować, gdy wymaga tego sytuacja.
Słyną z pragmatyzmu i bezwzględności w realizacji swoich celów. Choć otwarcie nie popierają czarnej magii, wielu członków rodu nie waha się przed stosowaniem radykalnych metod, jeśli służą one większemu dobru – a raczej ich wizji tego dobra.
Historia rodu Crouch sięga co najmniej XVII wieku, gdy Nicholas Crouch został jednym z głównych architektów ówczesnego systemu prawnego Ministerstwa Magii. Był znany z surowości i egzekwowania prawa bez względu na okoliczności, co zapoczątkowało tradycję pełnienia przez członków rodziny kluczowych funkcji w organach władzy magicznej. W XIX wieku Crouchowie mieli istotny wpływ na kształtowanie Kodeksu Tajności Czarodziejów.
Ród Crouch jest jednym z najbardziej szanowanych rodów w Ministerstwie Magii. Wielu jego członków zajmuje wysokie stanowiska w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów oraz w Komisji ds. Kontroli Magicznych Istot. Rodzina postrzega Ministerstwo jako narzędzie do utrzymywania swojej pozycji i wpływów, jednak w przeciwieństwie do innych konserwatywnych rodów stara się zachowywać pozory neutralności i legalizmu. Niektórzy członkowie rodu, zwłaszcza młodsze pokolenie, są coraz bardziej sfrustrowani obsesją na punkcie porządku i kontroli, co prowadzi do wewnętrznych napięć w rodzinie. Crouchowie dbają jednak o to, by ich problemy pozostawały w cieniu, chroniąc reputację nieskazitelnych urzędników.
Crouchowie mają dobre relacje z rodami, które cenią władzę i porządek, takimi jak Malfoy, Rosier i częściowo Black, choć nie popierają otwarcie ich radykalnych ideologii czystości krwi. Współpraca opiera się głównie na interesach związanych z kontrolą prawną i utrzymywaniem wpływów w Ministerstwie. Ród ma chłodne relacje z rodzinami, które kwestionują władzę Ministerstwa lub są bardziej postępowo nastawione, jak Weasley, Prewett czy Longbottom, uważając ich za naiwnych reformatorów. Z kolei rodziny o bardzo skrajnych poglądach, jak Carrow czy Lestrange, postrzegają Crouchów jako przeszkodę na drodze do swoich celów, mimo że potrafią z nimi współpracować, gdy wymaga tego sytuacja.
Głowa rodu: Hector Crouch
Hector Crouch to doświadczony, surowy urzędnik Ministerstwa Magii, który obecnie pełni rolę jednego z najwyższych nadzorców Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Znany jest z nieugiętości i niepodważalnego oddania zasadom prawa. Dla Hectora porządek i kontrola to wartości nadrzędne, a każdy, kto łamie zasady, niezależnie od statusu krwi, powinien być przykładnie ukarany. Choć publicznie prezentuje się jako człowiek sprawiedliwy, w rzeczywistości nie waha się manipulacją i naciskiem, aby zabezpieczyć interesy swojej rodziny.
Hector Crouch to doświadczony, surowy urzędnik Ministerstwa Magii, który obecnie pełni rolę jednego z najwyższych nadzorców Departamentu Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Znany jest z nieugiętości i niepodważalnego oddania zasadom prawa. Dla Hectora porządek i kontrola to wartości nadrzędne, a każdy, kto łamie zasady, niezależnie od statusu krwi, powinien być przykładnie ukarany. Choć publicznie prezentuje się jako człowiek sprawiedliwy, w rzeczywistości nie waha się manipulacją i naciskiem, aby zabezpieczyć interesy swojej rodziny.
Fawley
Fawley
„Strzeż miejsca, gdzie ziemia oddycha magią.”
Wsparcie: nieokreślone
Promugolskie: 70%
Promugolskie: 70%
Ród Fawley to ród czystej krwi, znany z silnych więzi z naturą oraz zaawansowanej wiedzy o magii ochronnej i magii natury. Fawleyowie przez pokolenia zajmowali się zaklęciami mającymi na celu ochronę miejsc mocy magicznej, lasów oraz jezior o szczególnym znaczeniu dla społeczności czarodziejów. Nie angażują się często w sprawy polityczne, skupiając się raczej na badaniach nad magicznymi ekosystemami i ochroną rzadkich miejsc magicznych miejsc.
Rodzina od zawsze pilnie strzeże tajemnic związanych z pradawnymi rytuałami ochronnymi, które według legend są w stanie chronić całe tereny przed magicznymi i niemagicznymi zagrożeniami (zabezpieczenia). W przeciwieństwie do bardziej agresywnych rodów, Fawleyowie postrzegają magię jako narzędzie harmonii, a nie dominacji.
Ród Fawley wywodzi się z czasów założenia pierwszych magicznych osad w Wielkiej Brytanii. Elara Fawley, słynna czarownica żyjąca w X wieku, stworzyła zaklęcia ochronne otaczające kilka magicznych lasów i jezior, w tym teren, który później stał się częścią Zakazanego Lasu przy Hogwarcie. Przez wieki rodzina rozwijała swoją wiedzę o magii ochronnej, a niektórzy jej członkowie zostali uznani za wybitnych twórców zaklęć niewykrywalności i maskowania.
Pod koniec XIX wieku ród zyskał pewną renomę dzięki działalności Euphemii Fawley, która była Ministrem Magii przez krótki czas, ale zrezygnowała z funkcji z powodu konfliktów politycznych związanych z próbami ochrony magicznych miejsc mocy przed ingerencją Ministerstwa.
Ród pozostaje jednak na uboczu większych konfliktów politycznych, starając się zachować neutralność. Fawleyowie wierzą, że ich rola polega na ochronie dziedzictwa magicznej natury, a nie na uczestnictwie w walkach o władzę.
Rodzina Fawley ma dobre stosunki z rodami ceniącymi magię i tradycję, takimi jak Longbottom i Prewett, Fawleyowie są w chłodnych relacjach z rodami o niezwykle skrajnej i agresywnej polityce, jak Lestrange, Carrow czy Malfoy, które postrzegają ich jako niepraktycznych i niechętnych do współpracy w kwestiach związanych z władzą i wpływami.
Rodzina od zawsze pilnie strzeże tajemnic związanych z pradawnymi rytuałami ochronnymi, które według legend są w stanie chronić całe tereny przed magicznymi i niemagicznymi zagrożeniami (zabezpieczenia). W przeciwieństwie do bardziej agresywnych rodów, Fawleyowie postrzegają magię jako narzędzie harmonii, a nie dominacji.
Ród Fawley wywodzi się z czasów założenia pierwszych magicznych osad w Wielkiej Brytanii. Elara Fawley, słynna czarownica żyjąca w X wieku, stworzyła zaklęcia ochronne otaczające kilka magicznych lasów i jezior, w tym teren, który później stał się częścią Zakazanego Lasu przy Hogwarcie. Przez wieki rodzina rozwijała swoją wiedzę o magii ochronnej, a niektórzy jej członkowie zostali uznani za wybitnych twórców zaklęć niewykrywalności i maskowania.
Pod koniec XIX wieku ród zyskał pewną renomę dzięki działalności Euphemii Fawley, która była Ministrem Magii przez krótki czas, ale zrezygnowała z funkcji z powodu konfliktów politycznych związanych z próbami ochrony magicznych miejsc mocy przed ingerencją Ministerstwa.
Ród pozostaje jednak na uboczu większych konfliktów politycznych, starając się zachować neutralność. Fawleyowie wierzą, że ich rola polega na ochronie dziedzictwa magicznej natury, a nie na uczestnictwie w walkach o władzę.
Rodzina Fawley ma dobre stosunki z rodami ceniącymi magię i tradycję, takimi jak Longbottom i Prewett, Fawleyowie są w chłodnych relacjach z rodami o niezwykle skrajnej i agresywnej polityce, jak Lestrange, Carrow czy Malfoy, które postrzegają ich jako niepraktycznych i niechętnych do współpracy w kwestiach związanych z władzą i wpływami.
Głowa rodu: Alistair Fawley
Alistair Fawley to ekscentryczny czarodziej o osobowości, która niejednokrotnie wprawia innych w zakłopotanie. Pełni rolę głowy rodziny, choć sam bardziej widzi siebie jako "strażnika natury" niż przywódcę rodziny. Uwielbia spędzać długie godziny w otoczeniu magicznych stworzeń i rzadkich roślin, często rozmawiając z nimi, jakby były jego starymi przyjaciółmi. Często można go spotkać w posiadłości, odzianego w szaty utkane z magicznych włókien, które – jak twierdzi – "pomagają lepiej wyczuwać puls ziemi." Jego fascynacja naturą sprawia, że unika spotkań i uroczystości towarzyskich, co zjednuje mu sympatię jedynie w kręgach podobnie myślących badaczy. Dla innych, zwłaszcza przedstawicieli bardziej pragmatycznych rodów, Alistair jest dziwakiem, który zbytnio odrywa się od rzeczywistości. W rodzinie Fawleyów Alistair jest jednocześnie podziwiany i traktowany z przymrużeniem oka. Młodsi członkowie często opowiadają historie o jego dziwacznych eksperymentach, jak choćby o próbie nauczenia testrali "śpiewu harmonizującego z lasem". Mimo ekscentryczności, Alistair jest niezwykle oddany swojej misji ochrony magicznej natury i wartości rodu, co czyni go niezastąpionym strażnikiem ich dziedzictwa.
Alistair Fawley to ekscentryczny czarodziej o osobowości, która niejednokrotnie wprawia innych w zakłopotanie. Pełni rolę głowy rodziny, choć sam bardziej widzi siebie jako "strażnika natury" niż przywódcę rodziny. Uwielbia spędzać długie godziny w otoczeniu magicznych stworzeń i rzadkich roślin, często rozmawiając z nimi, jakby były jego starymi przyjaciółmi. Często można go spotkać w posiadłości, odzianego w szaty utkane z magicznych włókien, które – jak twierdzi – "pomagają lepiej wyczuwać puls ziemi." Jego fascynacja naturą sprawia, że unika spotkań i uroczystości towarzyskich, co zjednuje mu sympatię jedynie w kręgach podobnie myślących badaczy. Dla innych, zwłaszcza przedstawicieli bardziej pragmatycznych rodów, Alistair jest dziwakiem, który zbytnio odrywa się od rzeczywistości. W rodzinie Fawleyów Alistair jest jednocześnie podziwiany i traktowany z przymrużeniem oka. Młodsi członkowie często opowiadają historie o jego dziwacznych eksperymentach, jak choćby o próbie nauczenia testrali "śpiewu harmonizującego z lasem". Mimo ekscentryczności, Alistair jest niezwykle oddany swojej misji ochrony magicznej natury i wartości rodu, co czyni go niezastąpionym strażnikiem ich dziedzictwa.
Flint
Flint
„Walczyć. Wygrać. Nie żałować.”
Wsparcie: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Ród Flint to ród czystej krwi znany z ambicji i umiłowania rywalizacji, szczególnie w dziedzinach takich jak magia ofensywna oraz magiczne pojedynki. Flintowie od pokoleń utrzymują silne tradycje związane z fizyczną sprawnością i magią bojową. Wielu członków tej rodziny było znanymi zawodnikami magicznego sportu, zwłaszcza quidditcha. Flintowie wierzą w dyscyplinę, siłę i honor, choć ich interpretacja honoru jest często dość elastyczna, zależnie od okoliczności.
Rodzina szczyci się starożytnymi powiązaniami z magią żywiołów, szczególnie z magią ziemi i skał, co według legend pozwalało ich przodkom na manipulację otoczeniem podczas walki. Znani są z twardego charakteru i surowego wychowania swoich potomków. Wielu Flintów uważa, że tylko brutalna determinacja prowadzi do sukcesu.
Ród Flint ma długą i barwną historię sięgającą średniowiecza. Gideon Flint, jeden z pierwszych znanych członków rodu, był legendarnym wojownikiem i jednym z założycieli tradycyjnych turniejów magicznych, które w późniejszych wiekach przekształciły się w profesjonalne pojedynki czarodziejów. W XV wieku Flintowie zasłynęli jako obrońcy czarodziejskich osad przed najazdami mugoli, co zbudowało ich reputację jako niezłomnych strażników. Jednak w późniejszych wiekach rodzina coraz bardziej angażowała się w rywalizację z innymi rodami czystej krwi o wpływy i pozycję. Flintowie często mieli zatargi z rodami o podobnych ambicjach, jak Avery czy Rosier, a ich udział w różnych konfliktach politycznych wzmacniał ich pozycję w Ministerstwie Magii.
Flintowie nadal trzymają się swoich tradycji – młodzi członkowie rodu są szkoleni w sztukach walki magicznej i fizycznej od najmłodszych lat. Rodzina ma opinię surowej, lecz skutecznej, a w świecie magii niewielu chce się z nimi otwarcie spierać przede wszystkim przez wzgląd na siłę fizyczną. Słyną także ze swego zamiłowania do czarodziejskich sportów, nie tylko quidditcha, lecz również wyścigów na magicznych stworzeniach. Rodzina od wieków każdej wiosny zaprasza społeczność czarodziejów do udziału w magicznych wyścigach i innych konkurencjach sportowych, które odbywają się na ich ziemiach w towarzystwie uczty.
Flintowie mają dobre relacje z rodami, które cenią siłę i rywalizację, takimi jak Carrow, Lestrange oraz Malfoy. Współpracują również z rodami, które angażują się w organizację zawodów magicznych, takich jak quidditch. Rodzina jest w napiętych relacjach z bardziej pokojowymi rodami, jak Weasley i Longbottom, które krytykują ich brutalne podejście do rozwiązywania sporów. Rywalizują również z innymi ambitnymi rodami czystej krwi, takimi jak Avery czy Rosier.
Rodzina szczyci się starożytnymi powiązaniami z magią żywiołów, szczególnie z magią ziemi i skał, co według legend pozwalało ich przodkom na manipulację otoczeniem podczas walki. Znani są z twardego charakteru i surowego wychowania swoich potomków. Wielu Flintów uważa, że tylko brutalna determinacja prowadzi do sukcesu.
Ród Flint ma długą i barwną historię sięgającą średniowiecza. Gideon Flint, jeden z pierwszych znanych członków rodu, był legendarnym wojownikiem i jednym z założycieli tradycyjnych turniejów magicznych, które w późniejszych wiekach przekształciły się w profesjonalne pojedynki czarodziejów. W XV wieku Flintowie zasłynęli jako obrońcy czarodziejskich osad przed najazdami mugoli, co zbudowało ich reputację jako niezłomnych strażników. Jednak w późniejszych wiekach rodzina coraz bardziej angażowała się w rywalizację z innymi rodami czystej krwi o wpływy i pozycję. Flintowie często mieli zatargi z rodami o podobnych ambicjach, jak Avery czy Rosier, a ich udział w różnych konfliktach politycznych wzmacniał ich pozycję w Ministerstwie Magii.
Flintowie nadal trzymają się swoich tradycji – młodzi członkowie rodu są szkoleni w sztukach walki magicznej i fizycznej od najmłodszych lat. Rodzina ma opinię surowej, lecz skutecznej, a w świecie magii niewielu chce się z nimi otwarcie spierać przede wszystkim przez wzgląd na siłę fizyczną. Słyną także ze swego zamiłowania do czarodziejskich sportów, nie tylko quidditcha, lecz również wyścigów na magicznych stworzeniach. Rodzina od wieków każdej wiosny zaprasza społeczność czarodziejów do udziału w magicznych wyścigach i innych konkurencjach sportowych, które odbywają się na ich ziemiach w towarzystwie uczty.
Flintowie mają dobre relacje z rodami, które cenią siłę i rywalizację, takimi jak Carrow, Lestrange oraz Malfoy. Współpracują również z rodami, które angażują się w organizację zawodów magicznych, takich jak quidditch. Rodzina jest w napiętych relacjach z bardziej pokojowymi rodami, jak Weasley i Longbottom, które krytykują ich brutalne podejście do rozwiązywania sporów. Rywalizują również z innymi ambitnymi rodami czystej krwi, takimi jak Avery czy Rosier.
Głowa rodu: Ignatius Flint
Ignatius Flint to twardy i surowy czarodziej, który przewodzi rodowi z niemal wojskową dyscypliną. Jest znany z tego, że nigdy nie wybacza porażek, zarówno sobie, jak i swoim krewnym. Ignatius to były mistrz w magicznych pojedynkach oraz wybitny strateg, który specjalizuje się w zaklęciach ochronnych i ofensywnych. Często można go spotkać podczas turniejów magicznych, gdzie pełni rolę sędziego i patrona młodych talentów. Choć uchodzi za człowieka chłodnego i bezkompromisowego, Ignatius darzy głęboki szacunek tych, którzy wykazują się siłą i determinacją. W rodzinie pełni rolę nie tylko przywódcy, ale i trenera – osobiście nadzoruje szkolenie młodych Flintów, wpajając im zasadę, że tylko bezwzględna rywalizacja prowadzi do sukcesu.
Ignatius Flint to twardy i surowy czarodziej, który przewodzi rodowi z niemal wojskową dyscypliną. Jest znany z tego, że nigdy nie wybacza porażek, zarówno sobie, jak i swoim krewnym. Ignatius to były mistrz w magicznych pojedynkach oraz wybitny strateg, który specjalizuje się w zaklęciach ochronnych i ofensywnych. Często można go spotkać podczas turniejów magicznych, gdzie pełni rolę sędziego i patrona młodych talentów. Choć uchodzi za człowieka chłodnego i bezkompromisowego, Ignatius darzy głęboki szacunek tych, którzy wykazują się siłą i determinacją. W rodzinie pełni rolę nie tylko przywódcy, ale i trenera – osobiście nadzoruje szkolenie młodych Flintów, wpajając im zasadę, że tylko bezwzględna rywalizacja prowadzi do sukcesu.
Gaunt
Gaunt
„Niech splugawieni milczą - dziedzictwo przemówi.”
Brak możliwości tworzenia członków tej rodziny.
Ród Gaunt to jeden z najstarszych rodów czystej krwi, bezpośrednio wywodzący się od samego Salazara Slytherina. Gauntowie przez wieki byli znani ze swojego fanatyzmu na punkcie czystości krwi, co doprowadziło do licznych kazirodczych małżeństw, mających na celu utrzymanie "czystej linii". Ta praktyka przyczyniła się jednak do stopniowego wyniszczenia rodziny, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Gauntowie przez długie pokolenia pielęgnowali dziedzictwo Slytherina, w tym jego symbol – pierścień z herbem rodu oraz umiejętność władania językiem węży.
Obecnie ród Gaunt jest cieniem dawnej świetności, znany głównie z degeneracji, ubóstwa i skrajnej brutalności swoich ostatnich przedstawicieli.
Pierwsze wzmianki o rodzie Gaunt pochodzą z czasów średniowiecza, gdy Marcus Gaunt, potomek Salazara Slytherina, odegrał kluczową rolę w zabezpieczeniu tajemnych miejsc mocy należących do Slytherina. Ród przez wieki był uważany za jeden z najpotężniejszych w świecie magii, jednak jego obsesja na punkcie czystości krwi oraz izolacja doprowadziły do powolnego upadku.
W XVIII i XIX wieku Gauntowie stali się niemal całkowicie niewidoczni w polityce czarodziejskiej, utrzymując się z niewielkiej posiadłości na odludziu. Znani byli z brutalnego traktowania zarówno członków własnej rodziny, jak i osób z zewnątrz, co prowadziło do licznych incydentów. W latach 40. XX wieku jednym z ostatnich znaczących członków rodu był Marvolo Gaunt, który zasłynął z brutalnego temperamentu oraz pogardy dla innych czarodziejów.
W 1962 roku ród Gaunt praktycznie przestał istnieć jako licząca się rodzina czystej krwi. Ich posiadłość to ruina, a ostatni żyjący członkowie są zubożali i odizolowani od społeczności czarodziejskiej. Choć w teorii wciąż mają prawa do dziedzictwa Slytherina, ich wpływy są znikome, a inni czarodzieje traktują ich z mieszaniną lęku i pogardy.
Ród Gaunt nie utrzymuje już żadnych sojuszy. W przeszłości miał kontakty z konserwatywnymi rodami, takimi jak Avery i Lestrange, jednak ich degeneracja i obsesja na punkcie krwi zraziły do nich nawet innych zwolenników czystości krwi. Większość rodów czystej krwi patrzy na Gauntów z pogardą lub litością. Rody takie jak Black, Malfoy czy Rosier uważają ich za hańbę czarodziejskiej arystokracji. Gauntowie z kolei nienawidzą wszystkich, których uznają za "skażonych krwią".
Obecnie ród Gaunt jest cieniem dawnej świetności, znany głównie z degeneracji, ubóstwa i skrajnej brutalności swoich ostatnich przedstawicieli.
Pierwsze wzmianki o rodzie Gaunt pochodzą z czasów średniowiecza, gdy Marcus Gaunt, potomek Salazara Slytherina, odegrał kluczową rolę w zabezpieczeniu tajemnych miejsc mocy należących do Slytherina. Ród przez wieki był uważany za jeden z najpotężniejszych w świecie magii, jednak jego obsesja na punkcie czystości krwi oraz izolacja doprowadziły do powolnego upadku.
W XVIII i XIX wieku Gauntowie stali się niemal całkowicie niewidoczni w polityce czarodziejskiej, utrzymując się z niewielkiej posiadłości na odludziu. Znani byli z brutalnego traktowania zarówno członków własnej rodziny, jak i osób z zewnątrz, co prowadziło do licznych incydentów. W latach 40. XX wieku jednym z ostatnich znaczących członków rodu był Marvolo Gaunt, który zasłynął z brutalnego temperamentu oraz pogardy dla innych czarodziejów.
W 1962 roku ród Gaunt praktycznie przestał istnieć jako licząca się rodzina czystej krwi. Ich posiadłość to ruina, a ostatni żyjący członkowie są zubożali i odizolowani od społeczności czarodziejskiej. Choć w teorii wciąż mają prawa do dziedzictwa Slytherina, ich wpływy są znikome, a inni czarodzieje traktują ich z mieszaniną lęku i pogardy.
Ród Gaunt nie utrzymuje już żadnych sojuszy. W przeszłości miał kontakty z konserwatywnymi rodami, takimi jak Avery i Lestrange, jednak ich degeneracja i obsesja na punkcie krwi zraziły do nich nawet innych zwolenników czystości krwi. Większość rodów czystej krwi patrzy na Gauntów z pogardą lub litością. Rody takie jak Black, Malfoy czy Rosier uważają ich za hańbę czarodziejskiej arystokracji. Gauntowie z kolei nienawidzą wszystkich, których uznają za "skażonych krwią".
Głowa rodu: Morpheus Gaunt
Morpheus Gaunt to ostatni żyjący członek rodziny, który w 1962 roku mieszka samotnie w zrujnowanej posiadłości rodu. Jest cieniem dawnej potęgi – wyniszczony fizycznie i psychicznie, ale wciąż niebezpieczny. Morpheus jest wężousty, choć jego zdolności są ograniczone przez lata zaniedbania i biedy. Znany jest z brutalnego charakteru i obsesji na punkcie dziedzictwa Slytherina. Wierzy, że ród Gaunt może jeszcze powrócić do dawnej świetności, choć nikt poza nim samym już w to nie wierzy. Morpheus jest nieprzewidywalny i często wchodzi w konflikty z miejscowymi czarodziejami. Niektórzy plotkują, że posiada jeszcze kilka potężnych artefaktów, jednak strzegą go przerażające klątwy. Nawet najodważniejsi kolekcjonerzy artefaktów wolą trzymać się z dala od jego posiadłości, która jest owiana mrocznymi legendami o szaleństwie i śmierci.
Morpheus Gaunt to ostatni żyjący członek rodziny, który w 1962 roku mieszka samotnie w zrujnowanej posiadłości rodu. Jest cieniem dawnej potęgi – wyniszczony fizycznie i psychicznie, ale wciąż niebezpieczny. Morpheus jest wężousty, choć jego zdolności są ograniczone przez lata zaniedbania i biedy. Znany jest z brutalnego charakteru i obsesji na punkcie dziedzictwa Slytherina. Wierzy, że ród Gaunt może jeszcze powrócić do dawnej świetności, choć nikt poza nim samym już w to nie wierzy. Morpheus jest nieprzewidywalny i często wchodzi w konflikty z miejscowymi czarodziejami. Niektórzy plotkują, że posiada jeszcze kilka potężnych artefaktów, jednak strzegą go przerażające klątwy. Nawet najodważniejsi kolekcjonerzy artefaktów wolą trzymać się z dala od jego posiadłości, która jest owiana mrocznymi legendami o szaleństwie i śmierci.
Greengrass
Greengrass
„In silentio, fortitudo.”
Wsparcie: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Ród Greengrass to stary i szanowany ród czystej krwi, który od wieków pielęgnuje tradycje związane z harmonią, magią natury i dyplomacją. W przeciwieństwie do bardziej radykalnych rodów czystej krwi, Greengrassowie unikają skrajnych ideologii, dążąc do zachowania równowagi między magią a naturą. Znani są z doskonałej wiedzy na temat magicznych roślin, eliksirów oraz zaklęć ochronnych. Cenią sobie neutralność oraz subtelność w działaniu, co pozwala im utrzymywać wpływy bez zbytniego angażowania się w konflikty.
Greengrassowie wierzą, że w świecie magii siła leży nie w dominacji, lecz w stabilnych sojuszach i mądrym zarządzaniu. Choć nie angażują się w otwarte spory polityczne, często są proszeni o mediację i doradztwo w trudnych sytuacjach.
Historia Greengrassów sięga XIII wieku, kiedy to Thalia Greengrass, wybitna alchemiczka i zielarka, zyskała sławę dzięki stworzeniu niezwykle skutecznego eliksiru wzmacniającego zdolności magiczne.
Przez wieki ród pozostawał neutralny, unikając radykalnych ruchów zarówno ze strony zwolenników czystej krwi, jak i czarodziejów, którzy dążyły do zmian w strukturze społecznej świata magii. To podejście zjednało im przyjaciół wśród rodów takich jak Longbottomowie i Prewettowie, lecz zraziło bardziej konserwatywne rody.
W 1962 roku Greengrassowie nadal odgrywają rolę dyskretnych doradców i badaczy. Ich posiadłość, położona w sercu magicznego rezerwatu roślin, jest miejscem badań nad zaklęciami ochronnymi i uzdrawiającymi. Ród utrzymuje stabilne wpływy w społeczności czarodziejskiej, choć ich neutralna postawa powoduje, że niektórzy postrzegają ich jako zbyt ostrożnych. Mimo to Greengrassowie cieszą się szacunkiem jako eksperci od magii ochronnej i roślinnej.
Greengrassowie mają dobre relacje z rodami ceniącymi wiedzę i współpracę, takimi jak Longbottom, Fawley i Prewett. Rody o radykalnych poglądach, jak Lestrange, Carrow i Avery, patrzą na Greengrassów z niechęcią, uważając ich za zbyt miałkich i pozbawionych ambicji.
Greengrassowie wierzą, że w świecie magii siła leży nie w dominacji, lecz w stabilnych sojuszach i mądrym zarządzaniu. Choć nie angażują się w otwarte spory polityczne, często są proszeni o mediację i doradztwo w trudnych sytuacjach.
Historia Greengrassów sięga XIII wieku, kiedy to Thalia Greengrass, wybitna alchemiczka i zielarka, zyskała sławę dzięki stworzeniu niezwykle skutecznego eliksiru wzmacniającego zdolności magiczne.
Przez wieki ród pozostawał neutralny, unikając radykalnych ruchów zarówno ze strony zwolenników czystej krwi, jak i czarodziejów, którzy dążyły do zmian w strukturze społecznej świata magii. To podejście zjednało im przyjaciół wśród rodów takich jak Longbottomowie i Prewettowie, lecz zraziło bardziej konserwatywne rody.
W 1962 roku Greengrassowie nadal odgrywają rolę dyskretnych doradców i badaczy. Ich posiadłość, położona w sercu magicznego rezerwatu roślin, jest miejscem badań nad zaklęciami ochronnymi i uzdrawiającymi. Ród utrzymuje stabilne wpływy w społeczności czarodziejskiej, choć ich neutralna postawa powoduje, że niektórzy postrzegają ich jako zbyt ostrożnych. Mimo to Greengrassowie cieszą się szacunkiem jako eksperci od magii ochronnej i roślinnej.
Greengrassowie mają dobre relacje z rodami ceniącymi wiedzę i współpracę, takimi jak Longbottom, Fawley i Prewett. Rody o radykalnych poglądach, jak Lestrange, Carrow i Avery, patrzą na Greengrassów z niechęcią, uważając ich za zbyt miałkich i pozbawionych ambicji.
Głowa rodu: Lysander Greengrass
Lysander Greengrass to spokojny, choć przenikliwy czarodziej, który przewodzi rodzinie. Jest uznawany za znawcę rzadkich roślin magicznych. Lysander jest również dobrym dyplomatą – potrafi rozwiązywać spory między rodami poprzez negocjacje i subtelną perswazję. Ceni sobie stabilność i harmonię, wierząc, że mądrość i cierpliwość to klucz do długotrwałych sukcesów. Choć jego podejście bywa krytykowane przez bardziej agresywnych czarodziejów, Lysander zyskał wielu sojuszników dzięki swojej umiejętności rozumienia potrzeb innych. W rodzinie uchodzi za spokojnego mentora, który dba o to, by młodsze pokolenie kontynuowało tradycję nauki i ochrony, z dala od politycznych intryg i walk o władzę.
Lysander Greengrass to spokojny, choć przenikliwy czarodziej, który przewodzi rodzinie. Jest uznawany za znawcę rzadkich roślin magicznych. Lysander jest również dobrym dyplomatą – potrafi rozwiązywać spory między rodami poprzez negocjacje i subtelną perswazję. Ceni sobie stabilność i harmonię, wierząc, że mądrość i cierpliwość to klucz do długotrwałych sukcesów. Choć jego podejście bywa krytykowane przez bardziej agresywnych czarodziejów, Lysander zyskał wielu sojuszników dzięki swojej umiejętności rozumienia potrzeb innych. W rodzinie uchodzi za spokojnego mentora, który dba o to, by młodsze pokolenie kontynuowało tradycję nauki i ochrony, z dala od politycznych intryg i walk o władzę.
Lestrange
Lestrange
„To, co nieczyste, należy oczyścić ogniem.”
Wsparcie: Grindelwald
Antymugolskie: 100%
Antymugolskie: 100%
Ród Lestrange to jeden z najstarszych rodów czystej krwi, znany z powiązań z czarną magią oraz radykalnych poglądów na temat wyższości czarodziejów czystej krwi. Lestrange'owie, podobnie jak Blackowie i Malfoyowie, byli przez wieki związani z tajemnymi organizacjami magicznymi i parali się mrocznymi rytuałami. Rodzina od pokoleń praktykuje magię ofensywną i nakładanie przekleństw. Znani ze swej zaciętości i skłonności do przemocy, Lestrange'owie przez wieki gromadzili zakazane artefakty i wiedzę, które wykorzystywali do wzmacniania swojej pozycji.
Ród Lestrange wywodzi się z Francji, czasów średniowiecznych. Gaspard Lestrange, jeden z pierwszych znanych członków rodu, był potężnym czarodziejem, który zasłynął z opracowania skomplikowanych klątw mających chronić przed zdradą i szpiegostwem. W XV wieku rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdzie szybko zdobyła reputację rodu bezwzględnych i fanatycznych obrońców ideologii czystej krwi. Lestrange'owie przez wieki utrzymywali bliskie sojusze z innymi rodami o radykalnych poglądach, wspólnie manipulując polityką w Ministerstwie Magii. W XIX wieku zasłynęli z brutalnego tłumienia buntów przeciwko ograniczeniom praw mugolaków.
Posiadają rozległe wpływy w Ministerstwie Magii, głównie w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów, oraz tajne powiązania z mrocznym czarodziejskim podziemiem. Lestrange'owie z wielką uwagą wybierają swoich sojuszników, dbając o to, by ich interesy zawsze były chronione. Nadal traktują innych czarodziejów, którzy nie spełniają ich standardów krwi, z pogardą i niechęcią.
Lestrange'owie mają bliskie relacje z rodami takimi jak Malfoy, Avery, Carrow i Black, z którymi dzielą poglądy na temat czystości krwi i wykorzystania czarnej magii. Rodzina jest w otwartym konflikcie z rodami bardziej liberalnymi, jak Weasley, Longbottom i Prewett, które uważają Lestrange'ów za zagrożenie dla stabilności świata czarodziejskiego.
Ród Lestrange wywodzi się z Francji, czasów średniowiecznych. Gaspard Lestrange, jeden z pierwszych znanych członków rodu, był potężnym czarodziejem, który zasłynął z opracowania skomplikowanych klątw mających chronić przed zdradą i szpiegostwem. W XV wieku rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdzie szybko zdobyła reputację rodu bezwzględnych i fanatycznych obrońców ideologii czystej krwi. Lestrange'owie przez wieki utrzymywali bliskie sojusze z innymi rodami o radykalnych poglądach, wspólnie manipulując polityką w Ministerstwie Magii. W XIX wieku zasłynęli z brutalnego tłumienia buntów przeciwko ograniczeniom praw mugolaków.
Posiadają rozległe wpływy w Ministerstwie Magii, głównie w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów, oraz tajne powiązania z mrocznym czarodziejskim podziemiem. Lestrange'owie z wielką uwagą wybierają swoich sojuszników, dbając o to, by ich interesy zawsze były chronione. Nadal traktują innych czarodziejów, którzy nie spełniają ich standardów krwi, z pogardą i niechęcią.
Lestrange'owie mają bliskie relacje z rodami takimi jak Malfoy, Avery, Carrow i Black, z którymi dzielą poglądy na temat czystości krwi i wykorzystania czarnej magii. Rodzina jest w otwartym konflikcie z rodami bardziej liberalnymi, jak Weasley, Longbottom i Prewett, które uważają Lestrange'ów za zagrożenie dla stabilności świata czarodziejskiego.
Głowa rodu: Hadrian Lestrange
Hadrian Lestrange to charyzmatyczny, ale bezwzględny czarodziej, który przewodzi rodowi z żelazną ręką. Znany ze swojego fanatyzmu wobec ideologii czystej krwi. Hadrian działa w cieniu, dbając o to, by ród Lestrange nadal zachowywał kontrolę nad kluczowymi procesami politycznymi i magicznymi. Jest nieprzewidywalny i brutalny wobec tych, którzy sprzeciwiają się jego woli, ale zarazem potrafi być niezwykle czarujący i przekonujący w rozmowach z potencjalnymi sojusznikami. W rodzinie uchodzi za absolutny autorytet, który nie toleruje słabości ani zdrady, a jego wizja przyszłości opiera się na całkowitej dominacji rodów czystej krwi.
Hadrian Lestrange to charyzmatyczny, ale bezwzględny czarodziej, który przewodzi rodowi z żelazną ręką. Znany ze swojego fanatyzmu wobec ideologii czystej krwi. Hadrian działa w cieniu, dbając o to, by ród Lestrange nadal zachowywał kontrolę nad kluczowymi procesami politycznymi i magicznymi. Jest nieprzewidywalny i brutalny wobec tych, którzy sprzeciwiają się jego woli, ale zarazem potrafi być niezwykle czarujący i przekonujący w rozmowach z potencjalnymi sojusznikami. W rodzinie uchodzi za absolutny autorytet, który nie toleruje słabości ani zdrady, a jego wizja przyszłości opiera się na całkowitej dominacji rodów czystej krwi.
Longbottom
Longbottom
„Prawo nie potrzebuje miecza, gdy ma serce.”
Wsparcie: Dumbledore
Promugolskie: 100%
Promugolskie: 100%
Ród Longbottom od wieków cieszy się opinią jednego z najbardziej prawych i honorowych rodów czystej krwi. Ich dziedzictwo opiera się nie tylko na odwadze i lojalności, ale również na głębokiej znajomości prawa magicznego i etyki czarodziejskiej. Od pokoleń Longbottomowie byli związani z Wizengamotem, pełniąc funkcje sędziów, doradców i obrońców czarodziejskiego ładu. Uważają, że sprawiedliwość i przestrzeganie zasad są fundamentem społeczeństwa magicznego, a ich zadaniem jest stanie na straży tych wartości.
Longbottomowie zawsze wybierali drogę prawa, wierząc, że to wiedza i uczciwość, a nie brutalna siła, kształtują cywilizowany świat czarodziejów. Wielu członków rodziny pełniło funkcje urzędników w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów, ale ich największy wpływ od zawsze objawiał się w pracy na rzecz Wizengamotu – najwyższego organu sądowniczego i prawodawczego w społeczności magicznej. Choć ród ten nie jest najbogatszy to cieszy się ogromnym szacunkiem dzięki swojej uczciwości i bezkompromisowemu podejściu do sprawiedliwości. Ich wiedza o prawie magicznym sprawia, że często pełnią rolę rozjemców w konfliktach między rodami czystej krwi, co niekiedy przysporzyło im wrogów wśród bardziej radykalnych i brutalnych rodzin.
Korzenie Longbottomów sięgają czasów średniowiecznych, a pierwsze zapisy o ich działalności w sądownictwie pojawiają się w XIV wieku, kiedy Galahad Longbottom został jednym z pierwszych czarodziejów powołanych do Wizengamotu. Jego uczciwość i surowa interpretacja prawa sprawiły, że stał się wzorem dla kolejnych pokoleń Longbottomów, którzy przez wieki służyli w tym prestiżowym organie jako sędziowie, prawodawcy i doradcy. W XVI wieku ród odegrał kluczową rolę w ustaleniu podstaw Kodeksu Tajności Czarodziejów, opowiadając się za jego ścisłym przestrzeganiem i pilnowaniem, by czarodzieje nie narażali społeczności magicznej na wykrycie przez mugoli. Ich wpływy wzrosły jeszcze bardziej w XVIII wieku, gdy Nathaniel Longbottom, jako jeden z sędziów Wizengamotu, poprowadził głośne sprawy przeciwko czarnoksiężnikom zagrażającym stabilności świata magii.
W 1962 roku ród Longbottom nadal odgrywa istotną rolę w systemie prawnym świata czarodziejskiego. Ich członkowie są często powoływani na stanowiska doradcze i sędziowskie, a ich znajomość prawa magicznego czyni ich jednymi z najważniejszych obrońców sprawiedliwości w Wizengamocie. Longbottomowie są znani z umiejętności prowadzenia śledztw, analizowania precedensów prawnych i rozwiązywania konfliktów na drodze negocjacji.
Longbottomowie żyją w przyjaźni z rodami, które wyznają podobne wartości, takimi jak Greengrass, Prewett i Weasley. Współpracują w sprawach dotyczących ochrony społeczności czarodziejskiej. Rodzina jest w otwartym konflikcie ze rodzinami o skrajnie konserwatywnych pooglądam względem czystości krwi, takimi jak Lestrange, Carrow i Avery, które uważają Longbottomów za zbyt idealistycznych i słabych.
Longbottomowie zawsze wybierali drogę prawa, wierząc, że to wiedza i uczciwość, a nie brutalna siła, kształtują cywilizowany świat czarodziejów. Wielu członków rodziny pełniło funkcje urzędników w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów, ale ich największy wpływ od zawsze objawiał się w pracy na rzecz Wizengamotu – najwyższego organu sądowniczego i prawodawczego w społeczności magicznej. Choć ród ten nie jest najbogatszy to cieszy się ogromnym szacunkiem dzięki swojej uczciwości i bezkompromisowemu podejściu do sprawiedliwości. Ich wiedza o prawie magicznym sprawia, że często pełnią rolę rozjemców w konfliktach między rodami czystej krwi, co niekiedy przysporzyło im wrogów wśród bardziej radykalnych i brutalnych rodzin.
Korzenie Longbottomów sięgają czasów średniowiecznych, a pierwsze zapisy o ich działalności w sądownictwie pojawiają się w XIV wieku, kiedy Galahad Longbottom został jednym z pierwszych czarodziejów powołanych do Wizengamotu. Jego uczciwość i surowa interpretacja prawa sprawiły, że stał się wzorem dla kolejnych pokoleń Longbottomów, którzy przez wieki służyli w tym prestiżowym organie jako sędziowie, prawodawcy i doradcy. W XVI wieku ród odegrał kluczową rolę w ustaleniu podstaw Kodeksu Tajności Czarodziejów, opowiadając się za jego ścisłym przestrzeganiem i pilnowaniem, by czarodzieje nie narażali społeczności magicznej na wykrycie przez mugoli. Ich wpływy wzrosły jeszcze bardziej w XVIII wieku, gdy Nathaniel Longbottom, jako jeden z sędziów Wizengamotu, poprowadził głośne sprawy przeciwko czarnoksiężnikom zagrażającym stabilności świata magii.
W 1962 roku ród Longbottom nadal odgrywa istotną rolę w systemie prawnym świata czarodziejskiego. Ich członkowie są często powoływani na stanowiska doradcze i sędziowskie, a ich znajomość prawa magicznego czyni ich jednymi z najważniejszych obrońców sprawiedliwości w Wizengamocie. Longbottomowie są znani z umiejętności prowadzenia śledztw, analizowania precedensów prawnych i rozwiązywania konfliktów na drodze negocjacji.
Longbottomowie żyją w przyjaźni z rodami, które wyznają podobne wartości, takimi jak Greengrass, Prewett i Weasley. Współpracują w sprawach dotyczących ochrony społeczności czarodziejskiej. Rodzina jest w otwartym konflikcie ze rodzinami o skrajnie konserwatywnych pooglądam względem czystości krwi, takimi jak Lestrange, Carrow i Avery, które uważają Longbottomów za zbyt idealistycznych i słabych.
Głowa rodu: Leopold Longbottom
Leopold Longbottom to szanowany sędzia Wizengamotu. Jego znajomość prawa magicznego i nieugięta postawa w sprawach dotyczących sprawiedliwości uczyniły go jedną z najważniejszych postaci w świecie czarodziejskiego sądownictwa. Leopold jest człowiekiem niezwykle skrupulatnym i surowym, który nie znosi korupcji ani manipulacji – niezależnie od tego, czy pochodzą one od wysoko postawionych rodów czystej krwi, czy od zwykłych czarodziejów. Jego decyzje w Wizengamocie często wzbudzają kontrowersje, ale nawet jego przeciwnicy muszą przyznać, że działa według zasad, a nie osobistych interesów. Jest znany z tego, że daje młodym czarodziejom szansę na rehabilitację, ale wobec tych, którzy nadużywają magii dla własnej korzyści, bywa bezwzględny. Leopold traktuje ród Longbottomów jako symbol uczciwości i strażnika sprawiedliwości – dba o to, by jego potomkowie zdobywali wiedzę prawniczą, studiowali historię magii i rozumieli, że moc magiczna niesie za sobą odpowiedzialność. Jest postrzegany jako osoba chłodna i zdystansowana, lecz ci, którzy mieli okazję z nim współpracować, wiedzą, że w głębi serca kieruje się szczerą troską o dobro czarodziejskiej społeczności.
Leopold Longbottom to szanowany sędzia Wizengamotu. Jego znajomość prawa magicznego i nieugięta postawa w sprawach dotyczących sprawiedliwości uczyniły go jedną z najważniejszych postaci w świecie czarodziejskiego sądownictwa. Leopold jest człowiekiem niezwykle skrupulatnym i surowym, który nie znosi korupcji ani manipulacji – niezależnie od tego, czy pochodzą one od wysoko postawionych rodów czystej krwi, czy od zwykłych czarodziejów. Jego decyzje w Wizengamocie często wzbudzają kontrowersje, ale nawet jego przeciwnicy muszą przyznać, że działa według zasad, a nie osobistych interesów. Jest znany z tego, że daje młodym czarodziejom szansę na rehabilitację, ale wobec tych, którzy nadużywają magii dla własnej korzyści, bywa bezwzględny. Leopold traktuje ród Longbottomów jako symbol uczciwości i strażnika sprawiedliwości – dba o to, by jego potomkowie zdobywali wiedzę prawniczą, studiowali historię magii i rozumieli, że moc magiczna niesie za sobą odpowiedzialność. Jest postrzegany jako osoba chłodna i zdystansowana, lecz ci, którzy mieli okazję z nim współpracować, wiedzą, że w głębi serca kieruje się szczerą troską o dobro czarodziejskiej społeczności.
Macmillan
Macmillan
„Nie błyszczymy. Ale świecimy, gdy inni gasną.”
Wsparcie: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Poglądy: nieokreślone
Ród Macmillan znany jest ze swojej tradycji związanej z wytwarzaniem magicznych kryształów do wzmacniania zaklęć oraz artefaktów ochronnych, co przez wieki zapewniało im szacunek i stabilne dochody. Specjalizują się w obrabianiu rzadkich minerałów i kryształów, takich jak czarodziejskie kwarce czy nefryt, które mogą być zaklęte i wykorzystywane do wzmocnień. Ich produkty były używane zarówno przez czarodziejów w Ministerstwie Magii, jak i w domostwach rodów czystej krwi, aby zabezpieczać posiadłości przed intruzami i klątwami. Macmillanowie mają swoje warsztaty w Szkocji, gdzie wydobywają magiczne minerały z terenów objętych zaklęciami ochronnymi. Wytwarzane przez nich amulety są znane z trwałości i jakości, co czyni je towarem pożądanym przez innych czarodziejów, w tym rody, które same specjalizują się w magii ochronnej.
Ród Macmillanów został założony w XIV wieku przez Duncana Macmillana, który odkrył rzadkie złoża magicznego kryształu na terenach swojego majątku w Szkocji. Opracował on metodę zaklinania minerałów, co pozwalało na tworzenie artefaktów wzmacniających zaklęcia ochronne. Jego wynalazki stały się popularne wśród czarodziejów poszukujących trwałych zabezpieczeń dla swoich domów. W XVII wieku Macmillanowie rozwinęli tę tradycję, dostarczając kryształy ochronne dla Ministerstwa Magii oraz uzdrowicieli pracujących nad eliksirami wspomagającymi. Dzięki swoim innowacjom stali się jednymi z głównych dostawców artefaktów dla społeczności czarodziejskiej.
W 1962 roku Macmillanowie nadal prowadzą swoje warsztaty w Szkocji, gdzie specjalizują się w tworzeniu magicznych artefaktów. Ich kryształy są wykorzystywane w różnych dziedzinach magii, od zabezpieczania posiadłości po produkcję różdżek i amuletów ochronnych. Rodzina współpracuje z Departamentem Magicznych Wypadków i Katastrof oraz dostarcza artefakty dla uzdrowicieli i alchemików. Macmillanowie są uważani za ekspertów w swojej dziedzinie, choć ich działalność jest mniej spektakularna niż działania rodów zaangażowanych w politykę. Dzięki swojej reputacji ród cieszy się stabilnym szacunkiem i pozycją w społeczności czarodziejskiej.
Macmillanowie mają dobre relacje z rodami ceniącymi trwałość i niezawodność, takimi jak Greengrass, Longbottom i Prewett, które często korzystają z ich produktów ochronnych. Rodziny takie jak Lestrange, Carrow i Avery postrzegają Macmillanów jako zbyt mało ambitnych, uzależnionych od rzemiosła, a nie od zdobywania władzy.
Ród Macmillanów został założony w XIV wieku przez Duncana Macmillana, który odkrył rzadkie złoża magicznego kryształu na terenach swojego majątku w Szkocji. Opracował on metodę zaklinania minerałów, co pozwalało na tworzenie artefaktów wzmacniających zaklęcia ochronne. Jego wynalazki stały się popularne wśród czarodziejów poszukujących trwałych zabezpieczeń dla swoich domów. W XVII wieku Macmillanowie rozwinęli tę tradycję, dostarczając kryształy ochronne dla Ministerstwa Magii oraz uzdrowicieli pracujących nad eliksirami wspomagającymi. Dzięki swoim innowacjom stali się jednymi z głównych dostawców artefaktów dla społeczności czarodziejskiej.
W 1962 roku Macmillanowie nadal prowadzą swoje warsztaty w Szkocji, gdzie specjalizują się w tworzeniu magicznych artefaktów. Ich kryształy są wykorzystywane w różnych dziedzinach magii, od zabezpieczania posiadłości po produkcję różdżek i amuletów ochronnych. Rodzina współpracuje z Departamentem Magicznych Wypadków i Katastrof oraz dostarcza artefakty dla uzdrowicieli i alchemików. Macmillanowie są uważani za ekspertów w swojej dziedzinie, choć ich działalność jest mniej spektakularna niż działania rodów zaangażowanych w politykę. Dzięki swojej reputacji ród cieszy się stabilnym szacunkiem i pozycją w społeczności czarodziejskiej.
Macmillanowie mają dobre relacje z rodami ceniącymi trwałość i niezawodność, takimi jak Greengrass, Longbottom i Prewett, które często korzystają z ich produktów ochronnych. Rodziny takie jak Lestrange, Carrow i Avery postrzegają Macmillanów jako zbyt mało ambitnych, uzależnionych od rzemiosła, a nie od zdobywania władzy.
Głowa rodu: Eleanor Macmillan
Eleanor Macmillan to czarownica znana z rozwagi i doskonałych umiejętności negocjacyjnych. Jest mistrzynią w dziedzinie zaklinania kryształów, a jej wyroby są cenione za niezwykłą jakość i skuteczność. Eleanor osobiście nadzoruje procesy wydobycia i obróbki magicznych minerałów, dbając o zachowanie tradycji oraz wysoki standard rodzinnej działalności. Choć unika politycznych intryg, potrafi wynegocjować korzystne warunki współpracy z rodami i instytucjami czarodziejskimi. W rodzinie jest mentorką i nauczycielką, która z zaangażowaniem przekazuje wiedzę młodszym pokoleniom, dbając o to, by ród Macmillan nadal pozostawał liderem w dziedzinie magicznych minerałów i zaklętych kryształów.
Eleanor Macmillan to czarownica znana z rozwagi i doskonałych umiejętności negocjacyjnych. Jest mistrzynią w dziedzinie zaklinania kryształów, a jej wyroby są cenione za niezwykłą jakość i skuteczność. Eleanor osobiście nadzoruje procesy wydobycia i obróbki magicznych minerałów, dbając o zachowanie tradycji oraz wysoki standard rodzinnej działalności. Choć unika politycznych intryg, potrafi wynegocjować korzystne warunki współpracy z rodami i instytucjami czarodziejskimi. W rodzinie jest mentorką i nauczycielką, która z zaangażowaniem przekazuje wiedzę młodszym pokoleniom, dbając o to, by ród Macmillan nadal pozostawał liderem w dziedzinie magicznych minerałów i zaklętych kryształów.
Malfoy
Malfoy
„Nie zniżamy się do zwycięstwa. Zwycięstwo wspina się do nas.”
Wsparcie: Voldemort
Antymugolskie: 90%
Antymugolskie: 90%
Ród Malfoy to jeden z najbogatszych, najbardziej wpływowych i zarazem budzących postrach rodów czystej krwi. Od wieków Malfoyowie byli znani z chęci pomnażania swego bogactwa, brudnej polityki oraz bezwzględnego dążenia do utrzymania i zwiększania swojej pozycji. Rodzina od pokoleń kładzie ogromny nacisk na status społeczny oraz sojusze z innymi potężnymi rodami czystej krwi. Malfoyowie, choć oficjalnie nie angażują się w działalność czarnomagiczną, nie stronią od współpracy z czarodziejami o mrocznych ambicjach, jeśli może to przynieść korzyści ich rodzinie.
Malfoyowie są znani również ze swojej rezydencji „Malfoy Manor” – wielkiej, gotyckiej posiadłości w Wiltshire, która jest symbolem ich bogactwa i prestiżu. Rodzina dysponuje potężnymi zasobami materialnymi, wpływami w Ministerstwie Magii oraz siecią kontaktów wśród najważniejszych rodów czarodziejskich.
Historia rodu Malfoyów sięga XI wieku, kiedy to Armand Malfoy, francuski czarodziej, osiedlił się w Anglii po zdobyciu znacznych wpływów dzięki lojalności wobec króla Wilhelma Zdobywcy. Wkrótce rodzina zaczęła gromadzić majątek, kupując ziemię i pozyskując przywileje, co uczyniło ich jednymi z najpotężniejszych właścicieli ziemskich w czarodziejskiej społeczności. Malfoyowie od początku inwestowali w relacje z władzą, starając się pozostać blisko decydentów, zarówno w świecie magicznym, jak i mugolskim, jeśli wymagała tego sytuacja.
W późniejszych wiekach rodzina otwarcie popierała ideę czystości krwi, uważając, że czarodzieje półkrwi i mugolacy stanowią zagrożenie dla tradycji. Malfoyowie stali się przeciwnikami wszelkich reform otwierających świat magii na współpracę z mugolami.
W 1962 roku Malfoyowie są jedną z najbardziej wpływowych rodzin czarodziejskich. Ich głowa rodu zajmuje wysokie stanowisko w Ministerstwie Magii, a rodzina dysponuje ogromnym majątkiem, który pozwala na subtelne manipulacje polityczne. Malfoyowie inwestują w rozwój magicznych technologii ochronnych oraz wspierają konserwatywne inicjatywy mające na celu ograniczenie praw czarodziejów mugolskiego pochodzenia.
Ród Malfoy dba również o utrzymanie swojej pozycji wśród rodów czystej krwi, aranżując korzystne małżeństwa i wzmacniając sojusze z rodzinami takimi jak Black, Lestrange i Rosier.
Malfoyowie utrzymują bliskie relacje z rodami o podobnych poglądach, takimi jak Lestrange, Avery, Carrow i Rosier, co pozwala im tworzyć wpływowe kręgi w Ministerstwie Magii. Rodzina ma chłodne, a często wręcz wrogie relacje z rodami bardziej postępowymi, jak Weasley, Longbottom i Prewett, które sprzeciwiają się ich poglądom na temat czystości krwi.
Malfoyowie są znani również ze swojej rezydencji „Malfoy Manor” – wielkiej, gotyckiej posiadłości w Wiltshire, która jest symbolem ich bogactwa i prestiżu. Rodzina dysponuje potężnymi zasobami materialnymi, wpływami w Ministerstwie Magii oraz siecią kontaktów wśród najważniejszych rodów czarodziejskich.
Historia rodu Malfoyów sięga XI wieku, kiedy to Armand Malfoy, francuski czarodziej, osiedlił się w Anglii po zdobyciu znacznych wpływów dzięki lojalności wobec króla Wilhelma Zdobywcy. Wkrótce rodzina zaczęła gromadzić majątek, kupując ziemię i pozyskując przywileje, co uczyniło ich jednymi z najpotężniejszych właścicieli ziemskich w czarodziejskiej społeczności. Malfoyowie od początku inwestowali w relacje z władzą, starając się pozostać blisko decydentów, zarówno w świecie magicznym, jak i mugolskim, jeśli wymagała tego sytuacja.
W późniejszych wiekach rodzina otwarcie popierała ideę czystości krwi, uważając, że czarodzieje półkrwi i mugolacy stanowią zagrożenie dla tradycji. Malfoyowie stali się przeciwnikami wszelkich reform otwierających świat magii na współpracę z mugolami.
W 1962 roku Malfoyowie są jedną z najbardziej wpływowych rodzin czarodziejskich. Ich głowa rodu zajmuje wysokie stanowisko w Ministerstwie Magii, a rodzina dysponuje ogromnym majątkiem, który pozwala na subtelne manipulacje polityczne. Malfoyowie inwestują w rozwój magicznych technologii ochronnych oraz wspierają konserwatywne inicjatywy mające na celu ograniczenie praw czarodziejów mugolskiego pochodzenia.
Ród Malfoy dba również o utrzymanie swojej pozycji wśród rodów czystej krwi, aranżując korzystne małżeństwa i wzmacniając sojusze z rodzinami takimi jak Black, Lestrange i Rosier.
Malfoyowie utrzymują bliskie relacje z rodami o podobnych poglądach, takimi jak Lestrange, Avery, Carrow i Rosier, co pozwala im tworzyć wpływowe kręgi w Ministerstwie Magii. Rodzina ma chłodne, a często wręcz wrogie relacje z rodami bardziej postępowymi, jak Weasley, Longbottom i Prewett, które sprzeciwiają się ich poglądom na temat czystości krwi.
Głowa rodu: Abraxas Malfoy
Abraxas Malfoy jest głową rodu i jednym z najbardziej wpływowych czarodziejów czystej krwi. Znany ze swojego wyrachowania oraz zdolności manipulacyjnych, Abraxas nie cofnie się przed żadną strategią, jeśli przyniesie to korzyść jego rodzinie. Jest mistrzem politycznych intryg, regularnie uczestnicząc w tajnych negocjacjach i układach wewnątrz Ministerstwa Magii. Posiada również dar perswazji, co pozwala mu zdobywać przewagę nad przeciwnikami bez konieczności użycia siły. Abraxas kładzie duży nacisk na reputację i tradycje rodzinne. Osobiście nadzoruje edukację i przygotowanie młodego pokolenia Malfoyów, wpajając im zasady lojalności wobec rodziny oraz konieczność utrzymania wpływów.
Abraxas Malfoy jest głową rodu i jednym z najbardziej wpływowych czarodziejów czystej krwi. Znany ze swojego wyrachowania oraz zdolności manipulacyjnych, Abraxas nie cofnie się przed żadną strategią, jeśli przyniesie to korzyść jego rodzinie. Jest mistrzem politycznych intryg, regularnie uczestnicząc w tajnych negocjacjach i układach wewnątrz Ministerstwa Magii. Posiada również dar perswazji, co pozwala mu zdobywać przewagę nad przeciwnikami bez konieczności użycia siły. Abraxas kładzie duży nacisk na reputację i tradycje rodzinne. Osobiście nadzoruje edukację i przygotowanie młodego pokolenia Malfoyów, wpajając im zasady lojalności wobec rodziny oraz konieczność utrzymania wpływów.
Nott
Nott
„Prawda to przeszłość, która przetrwała kłamców.”
Wsparcie: nieokreślone
Antymugolskie: 90%
Antymugolskie: 90%
Ród Nott to jeden z najstarszych rodów czystej krwi, znany ze swojej skrytości, konserwatyzmu oraz głębokiej wiedzy na temat historii magii i teorii magicznej. Przez pokolenia Nottowie zajmowali się badaniami nad pochodzeniem magii, genealogią czarodziejów oraz starożytnymi systemami zaklęć, dzięki czemu stali się autorytetami w dziedzinie magicznych tradycji i teorii czarodziejskiej potęgi. Wierzą, że zrozumienie przeszłości i fundamentów magii daje kontrolę nad przyszłością. Ich biblioteki i prywatne archiwa zawierają jedne z najstarszych zapisków dotyczących magii w Wielkiej Brytanii, a także rękopisy dotyczące najstarszych rytuałów, legend i teorii magicznych. Nottowie nie są jednak skłonni dzielić się swoją wiedzą – strzegą jej zazdrośnie, uznając, że należy ona wyłącznie do tych, którzy są godni ją posiąść.
Początki rodu Nott sięgają XII wieku, kiedy to Edgar Nott był jednym z pierwszych czarodziejów zajmujących się badaniami nad naturą magii i jej dziedzicznością. To jego prace nad przekazywaniem zdolności magicznych w rodach czarodziejskich miały zapoczątkować genealogię czystej krwi. Nottowie zaczęli gromadzić zwoje, manuskrypty i magiczne relikty, które dokumentowały historię czarodziejów w Europie. Ich biblioteka była znana jako jedna z najbardziej kompletnych kolekcji dokumentów dotyczących zaklęć i teorii magicznych, a ich badania nad pradawnymi systemami magii uczyniły ich rodem niezwykle poważanym wśród magicznych uczonych. To właśnie dzięki Nottom w 1930 roku został opublikowany Skorowidz.
W 1962 roku ród Nott pozostaje jedną z najbardziej wpływowych rodzin w świecie magicznych uczonych. Ich posiadłość skrywa obszerną bibliotekę magicznych ksiąg, kronik i artefaktów, które pozwalają im badać historię czarodziejstwa i wpływ magii na różne epoki. Członkowie rodu angażują się w studia nad pradawnymi systemami magii, analizując, jak różne cywilizacje wykorzystywały zaklęcia i jak magia ewoluowała na przestrzeni dziejów. Mimo swojego intelektualnego autorytetu, Nottowie nie są otwarci na dzielenie się swoją wiedzą z każdym – ich przekonanie o wyższości rodów czystej krwi sprawia, że uważają swoją bibliotekę i zgromadzone informacje za coś, co powinno pozostać w rękach "właściwych" czarodziejów. Ich badania są prowadzone w tajemnicy, a ich członkowie niechętnie zdradzają, czego dokładnie szukają w pradawnych zapiskach.
Nottowie mają umiarkowanie dobre relacje z rodami o podobnych konserwatywnych poglądach, takimi jak Malfoy, Rosier i Avery, choć często są postrzegani jako bierni i nieprzydatni w sytuacjach wymagających stanowczego działania. Rody bardziej radykalne, jak Lestrange i Carrow, krytykują Nottów za brak ambicji i zaangażowania. Z kolei bardziej postępowe rodziny, takie jak Weasley czy Prewett, traktują ich z dystansem, podejrzewając o ukrytą lojalność wobec idei supremacji krwi.
Początki rodu Nott sięgają XII wieku, kiedy to Edgar Nott był jednym z pierwszych czarodziejów zajmujących się badaniami nad naturą magii i jej dziedzicznością. To jego prace nad przekazywaniem zdolności magicznych w rodach czarodziejskich miały zapoczątkować genealogię czystej krwi. Nottowie zaczęli gromadzić zwoje, manuskrypty i magiczne relikty, które dokumentowały historię czarodziejów w Europie. Ich biblioteka była znana jako jedna z najbardziej kompletnych kolekcji dokumentów dotyczących zaklęć i teorii magicznych, a ich badania nad pradawnymi systemami magii uczyniły ich rodem niezwykle poważanym wśród magicznych uczonych. To właśnie dzięki Nottom w 1930 roku został opublikowany Skorowidz.
W 1962 roku ród Nott pozostaje jedną z najbardziej wpływowych rodzin w świecie magicznych uczonych. Ich posiadłość skrywa obszerną bibliotekę magicznych ksiąg, kronik i artefaktów, które pozwalają im badać historię czarodziejstwa i wpływ magii na różne epoki. Członkowie rodu angażują się w studia nad pradawnymi systemami magii, analizując, jak różne cywilizacje wykorzystywały zaklęcia i jak magia ewoluowała na przestrzeni dziejów. Mimo swojego intelektualnego autorytetu, Nottowie nie są otwarci na dzielenie się swoją wiedzą z każdym – ich przekonanie o wyższości rodów czystej krwi sprawia, że uważają swoją bibliotekę i zgromadzone informacje za coś, co powinno pozostać w rękach "właściwych" czarodziejów. Ich badania są prowadzone w tajemnicy, a ich członkowie niechętnie zdradzają, czego dokładnie szukają w pradawnych zapiskach.
Nottowie mają umiarkowanie dobre relacje z rodami o podobnych konserwatywnych poglądach, takimi jak Malfoy, Rosier i Avery, choć często są postrzegani jako bierni i nieprzydatni w sytuacjach wymagających stanowczego działania. Rody bardziej radykalne, jak Lestrange i Carrow, krytykują Nottów za brak ambicji i zaangażowania. Z kolei bardziej postępowe rodziny, takie jak Weasley czy Prewett, traktują ich z dystansem, podejrzewając o ukrytą lojalność wobec idei supremacji krwi.
Głowa rodu: Octavius Nott
Octavius Nott to poważany, choć skrajnie konserwatywny historyk magii. Choć objął tę rolę bardziej z obowiązku niż z własnych ambicji, jest uznanym uczonym, znanym z badań nad genealogią czarodziejów, pochodzeniem magii oraz dawnymi systemami zaklęć. Jego publikacje, choć niezwykle wartościowe, często bywają kontrowersyjne, gdyż próbują uzasadniać ideologię czystej krwi poprzez odniesienia do historii. Octavius nie jest politykiem ani osobą o silnej osobowości – często woli trzymać się na uboczu, spędzając długie godziny w bibliotece i opracowując kolejne teorie o magii. W kręgach czystej krwi uchodzi za strażnika wiedzy, który wie więcej, niż mówi, a jego opinie mają wpływ na decyzje podejmowane przez inne konserwatywne rody. Mimo że w rodzinie jego autorytet nie jest kwestionowany, niektórzy młodsi Nottowie uważają go za zbyt biernego i skupionego na przeszłości, zamiast przygotowywać rodzinę na zmiany zachodzące w magicznym świecie. Jednak dla Octaviusa jedyna władza, jaka naprawdę się liczy, to ta wynikająca z wiedzy – i to właśnie jej zamierza bronić.
Octavius Nott to poważany, choć skrajnie konserwatywny historyk magii. Choć objął tę rolę bardziej z obowiązku niż z własnych ambicji, jest uznanym uczonym, znanym z badań nad genealogią czarodziejów, pochodzeniem magii oraz dawnymi systemami zaklęć. Jego publikacje, choć niezwykle wartościowe, często bywają kontrowersyjne, gdyż próbują uzasadniać ideologię czystej krwi poprzez odniesienia do historii. Octavius nie jest politykiem ani osobą o silnej osobowości – często woli trzymać się na uboczu, spędzając długie godziny w bibliotece i opracowując kolejne teorie o magii. W kręgach czystej krwi uchodzi za strażnika wiedzy, który wie więcej, niż mówi, a jego opinie mają wpływ na decyzje podejmowane przez inne konserwatywne rody. Mimo że w rodzinie jego autorytet nie jest kwestionowany, niektórzy młodsi Nottowie uważają go za zbyt biernego i skupionego na przeszłości, zamiast przygotowywać rodzinę na zmiany zachodzące w magicznym świecie. Jednak dla Octaviusa jedyna władza, jaka naprawdę się liczy, to ta wynikająca z wiedzy – i to właśnie jej zamierza bronić.
