04-13-2025, 17:16
Frakcje
Postać może zadeklarować przynależność do frakcji już na etapie tworzenia karty postaci, pod warunkiem uzasadnienia tego odpowiednią historią. Bohaterowie rozpoczynający grę z rangą neutralną mają możliwość dołączenia do frakcji w toku fabuły, ale muszą zostać do niej zaproszeni. Przedstawiciele poszczególnych frakcji werbują nowych członków i mogą zaproponować postaci dołączenie do ich ugrupowania. Rekrutacja wiąże się z wykonaniem specjalnego zadania na rzecz frakcji - zadanie to może zostać nakreślone przez członka frakcji, ale podlega każdorazowo akceptacji Mistrza Gry.
Akolici
Grupa czarodziejów oddanych potężnemu i charyzmatycznemu czarnoksiężnikowi Gellertowi Grindelwaldowi. Stronnictwo to zaczęło się formułować w połowie lat 20. w Europie, między innymi w Bułgarii, Francji Austrii i Niemczech (świadomie pomijając Wielką Brytanię). Na przestrzeni dziesięcioleci Akolici prowadzili działania rewolucyjne i militarne (w niektórych kręgach uznawane za terrorystyczne), nawołując do kontroli nad osobami niemagicznymi i konieczności zdecydowanego uznania wyższości czarodziejów. W ten sposób zapoczątkowali konflikt zwany Globalną Wojną Czarodziejów, brutalnie obejmując swymi wpływami kolejne kraje i skutecznie wzburzając czarodziejską społecznością. Wówczas też Akolici wznieśli w Austrii potężną twierdzę magiczną zwaną Nurmengard, która stała się ich bazą operacyjną, a później więzieniem dla wrogów. W 1945 r. Grindelwald przegrał pojedynek ze swoim największym przeciwnikiem Albusem Dumbledorem oraz został uwięziony w Nurmengardzie, a jego stronnictwo osłabło i rozproszyło się po kontynencie. W więzieniu spędził kilkanaście lat, aż do 1958 r., kiedy udało mu się zbiec i rozpłynąć się w powietrzu. Od tego czasu nie był widziany, podejrzewa się, że w ukryciu odbudowuje on uszkodzone i zaniedbane przez lata struktury organizacyjne, na nowo wzywając swych zwolenników.
Ideologia i cele
Supremacja czarodziejów – Grindelwald wierzy, że czarodzieje powinni przewodzić światu, zamiast ukrywać się przed mugolami - chowanie uznaje za błędne i szkodliwe dla rozwoju magicznej społeczności. Postuluje zniesienie Międzynarodowego Kodeksu Tajności i pragnie całkowicie zdominować mugoli, traktując czarodziejów jako nadrzędnych wobec nich.
Niewolnictwo mugoli – nie eksterminacja. Akolici nie dążą do wymordowania społeczności mugolskiej, ale całkowitego jej podporządkowania “dla ich dobra”, nie z nienawiści.
Uznanie czarodziejów – nie czystości krwi. Frakcja nie wyróżnia idei czystości krwi czarodziejskiej, ale czarodziejów samych w sobie, co stanowi istotną różnicę wobec poglądów głoszonych przez Lorda Voldemorta. W jej szeregach znajdują się czarodzieje zarówno czystej jak i mugolskiej krwi - docenia talent, nie status krwi.
"Dla większego dobra" – to hasło jego ruchu, sprzyjające pragnieniu tworzeniu lepszego świata i jednocześnie stanowiące usprawiedliwienie dla brutalnych działań stronnictwa - koniecznych dla osiągnięcia celów.
Władza nad śmiercią – jednym z istotnych celów przywódcy Akolitów jest zdobycie legendarnych insygniów śmierci, które według niego pozwalają pozyskać ostateczną władzę nad światem oraz śmiercią.
Braterstwo – wsparcie i solidarność wewnątrz frakcji. Choć Gellert Grindelwald jest przywódcą i jego osobiste cele pozostają najważniejsze, nie pozostaje on wobec swoich popleczników bezduszny i obojętny - a przynajmniej pozornie, bo jako doskonały manipulator wie, w jaki sposób wpływać na ludzi. Niejednokrotnie ich lojalność zdołał pozyskać, oferując im pomoc i wychodząc naprzeciw ich problemom.
Zwolennicy Albusa Dumbledore'a
Tajna i niesformalizowana grupa czarodziejów skupiająca się wokół Albusa Dumbledore’a, pozostająca w opozycji do poglądów głoszonych przez Gellerta Grindelwalda oraz Lorda Voldemorta, pierwotnie motywowana koniecznością przeciwdziałania szerzącemu się w Europie od połowy lat 20. reżimowi Akolitów i dążąca do powstrzymania niebezpiecznej ekspansji ich wpływów. Grupa ta podejmowała szereg działań broniących mugoli, istot magicznych oraz czarodziejów sprzeciwiających się narracji antymugolskiej, między innymi z uwagi na nieudolność i bezradność Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów oraz innych nadrzędnych instytucji magicznych. Pozbawiona przez długie lata faktycznej struktury i nazwy w głównej mierze skupiała się na reagowaniu na bieżące wydarzenia. Wpływowy lider z powodzeniem przyciągał wielu czarodziejów, nierzadko aurorów, jak i instytucje obawiające się supremacji Grindelwalda, choć sam zauważalnie unikał bezpośrednich starć z przywódcą Akolitów do czasu pojedynku z 1945 r., kiedy przezwyciężył Grindelwalda i został okrzyknięty czarodziejem wszech czasów. Po triumfie doszło do rozproszenia się zgromadzonych wokół niego ludzi, wielu z nich wniknęło do środowiska ministerialnego, by wziąć czynny udział w odbudowywaniu pokrzywdzonej społeczności. Tymczasem w 1956 r. Albus Dumbledore został dyrektorem Hogwartu i skupił się na kształtowaniu nowego pokolenia czarodziejów. Jednak rodzące się w drugiej połowie lat 50. nastroje oraz wieść o ucieczce Gellerta Grindelwalda z Nurmengardu na nowo wzbudziły czujność tego zgromadzenia.
Ideologia i cele
Ochrona równości – brak zgody na dominację czarodziejów wobec mugoli oraz kultywowanie ideologii czystej krwi, czarodzieje o różnym statusie krwi oraz mugole są równi sobie
Wolność mugoli i istot magicznych – stanowczy sprzeciw wobec niewolnictwa i krzywdzenia osób niemagicznych, wobec wszelkim przejawom rasizmu. Członkowie grupy czynnie występowali w społeczności czarodziejskiej w obronie praw niewinnych i bezbronnych.
Walka z terroryzmem – sprzeciw wobec metodom działania Akolitów i Śmierciożerców, skutecznie podejmowanie przeciwdziałań wobec szerzenia przez nich strachu i nienawiści.
Zapewnienie bezpieczeństwa – brak dążeń do politycznej władzy i kontroli. Jedyną motywacją było zapewnienie pokoju dla wszelkich istot
Pokój – ostateczny cel i główne dążenie ludzi Dumbledore’a. Brak wojen, brak przelewania krwi czarodziejów i mugoli.
Poświęcenie i dobrowolność – grupa zjednoczona, dobrowolnie przystępująca do działania, moralnie przekonana o słuszności idei oraz gotowa do poświęcenia, nie gromadząca się pod przymusem.
Odrzucenie brutalnych metod wrogów – pośród członków dominuje niechęć wobec czarnej magii oraz mordowaniu przeciwników, jeśli można tego uniknąć, by powstrzymać przeciwników. Wybierają edukację, ratunek, sabotaż i obronę, nie pragną całkowitej zagłady wrogów.
Brak hierarchii – wewnętrzna równość wszystkich sprzymierzeńców, naturalnie wyłoniony lider. Organizacja, która narodziła się sama spontanicznie, nie powstawała w wyniku sukcesywnego pozyskiwania członków
Śmierciożercy
Czarodzieje lojalni wobec młodego i utalentowanego czarnoksiężnika Toma Marvolo Riddle zwanego Lordem Voldemortem. Rozpoczął on gromadzić sojuszników na przełomie lat 50. i 60., wkraczając do czarodziejskiej społeczności i stopniowo zasiewając niepokój w godzinie słabości Akolitów i uśpionej czujności sympatyków Dumbledore’a. Ambitny i dobrze wyczuwający panujące pośród angielskich czarodziejów nastroje rozpoczął tajne konstruowanie swoich struktur, odnajdując stopniowo poparcie szczególnie wśród elit i przedstawicieli czystokrwistych rodzin od wieków związanych z konserwatywnymi tradycjami magicznymi. Rosnący w siłę między innymi dzięki eksperymentom z czarną magią i przekraczaniu granic moralności z powodzeniem kształtuje grupę swoich popleczników, a wielu z nich towarzyszy mu już od czasów szkolnych. Świeża i dobrze przyjmująca się idea wzbudza zainteresowanie również dzięki charyzmie przywódcy, przyciągając także tych, którzy niegdyś utożsamiali się z grupą Akolitów. Bardziej radykalni od nich Śmierciożercy stają się nadzieją na jeszcze lepszą realizację tego, czego nie udało się uczynić Grindelwaldowi.
Ideologia i cele
Wyższość czystej krwi – wyróżnienie i docenienie czarodziejów o nienagannym rodowodzie magicznym, uznanie ich za prawowitych czarodziejów w przeciwieństwie do mieszańców.
Pogarda dla mugoli – ludzie pozbawieni magii są bezwartościowi, a czarodzieje pochodzenia mugolskiego nie zasługują na posiadania magicznych zdolności i należałoby ich całkowicie wyeliminować.
Bezwzględna władza nad światem – dominacja nad światem czarodziejów, uzyskanie realnej władzy politycznej i ambicje związane z obaleniem Ministerstwa Magii oraz skuteczną eliminacją wszelkich przeciwników.
Potencjał w innych istotach magicznych – stronnictwo w przeciwieństwie do Akolitów pozostaje otwarte na możliwość zawiązania sojuszu z istotami i stworzeniami innymi niż ludzie.
Fanatyzm – przywódca zwany wewnątrz Czarnym Panem jest najważniejszy, należy uczynić wszystko, by wypełnić jego wolę i objawić mu oddanie. Nie ma możliwości kwestionowania jego zdania - nielojalność zasługuje na śmierć. Wśród zwolenników są tacy, którzy znaleźli się tam z przymusu lub ze strachu.
Hierarchia – sprzymierzeńcy Lorda Voldemorta nie są mu równi, ale dzięki nim może realizować swoje cele. Niektórzy Śmierciożercy będący blisko niego zyskali wyższą pozycję i mogą wydawać polecenia innym.
Kult strachu i przemoc – grupa pozbawiona granic moralności, skłonna do terroru i morderstw nawet wewnątrz własnego stronnictwa, z powodzeniem czerpiąca z najpodlejszych obszarów czarnej magii i konsekwentnie dążąca do celu.
Pogarda dla słabości – brak litości i zrozumienia lidera dla swoich zwolenników, nieuznawanie porażki i brak szacunku dla słabych.
Mroczny Znak - charakterystycznym symbolem tej grupy jest czaszka, z której wysuwa się język w kształcie węża. Członkom frakcji znana jest specjalna, tajna inkantacja Morsmordre, która wyczarowuje na niebie taki znak. Śmierciożercy posiadają na przedramieniu niemożliwy do usunięcia tatuaż z tym wizerunkiem, za pomocą którego przywódca może ich wezwać. Na co dzień znak pozostaje wygaszony i bardziej przypomina bliznę niż atramentowy rysunek, dopiero przy aktywacji - używania czarnej magii lub wezwania przez Czarnego Pana - nabiera wyrazistości.
